Dünya Barış Günü nedeniyle yazmıştım. Bu güne kısmetmiş.
*Türk, tutsaklığı kabul etmeyen bir ulustur. Türk ulusu tutsak olmamıştır
*Yurtta Barış, dünyada barış politikamızın temeli olmalıdır.
Atatürk’ün bu iki sözü diğerleriyle anlam kazanmakta.
Ekliyor: “Savaş savunma amaçlı olmadığı sürece cinayettir.”
Barış ama nasıl barış: “Kimseden ne bir karış toprak isteriz, kimseye de bir karış vermeyiz.”
Yani körü körüne barış değil, ezbere de değil….
Bu sözleri daha önce de yazılarımda yer verdim. Vesileyle ve biz kez daha anımsatmayı uygun gördüm; böyle bir günde.
Ona bakarsanız ben barış istemiyorum, barışa karşıyım diyen birini mumla arasanız bulamazsınız. Ama şu dünyanın haline bak?
Öğretmen bir öğrenciye sormuş:
-Dünya yuvarlak mı?
-Hayır öğretmenim, değil
-O zaman düz,
-Hayır öğretmenim,
-Peki nasıl o zaman?
- Öğretmenim, babam; sık sık dünyanın karmakarışık olduğunu söyler..
Barış her yönü ve her şeyiyle kutsal bir kavram. Şiirlerde, şarkılarda, sanatın her dalında bu tema vardır ve yakışmaktadır.
Barışın kökeninde sevgi vardır, başka bir deyişle, sevgi olmadan barış olmaz. “Savaşma, seviş” deyişi yadırgansa bile doğruluk payından nasibi alır.
Bazı gazetelerde barış üzerine özdeyişler… Birini almadan edemiyorum:
“Barışın, huzurun, demokrasinin ülkemize yerleştiği ve kimsenin kimseyi katletmediği bir ülkeyi düşlüyoruz.”Sami Elvan Berkin’in babası”
O her zaman bir özlemdi, hep özlem olarak kaldı. Korkarım yine öyle kalacak ve mutluluk getirmesini diliyorum. Nice 30 Ağustoslara…
Ben de bir şiirimle bu günü kutlamak istiyorum:
BARIŞ
Güvercin sesiyle uyandım bu sabah
Yeni bir güne doğuyordu güneş
Dünyanın her yerinde
Barışa çiçekleniyordu bayraklar
Ve ince bir zeytin dalının
En erişilmez uçlarında
Açılmıştı kapıları kafeslerin
Tüm kuşlar özgür
Tüm mutluluklar barıştı
İnsanlık ağacının dalların
Karanlıklar yıldız yıldızdı şimdi
Öfkeler dışlanmış
Korkular sollanmıştı hep
İnsanlar sevecen mi sevecen
N.T
