Akçay Edremit’in önemli ve güzel bir yerleşim birimi. Oralardan gelen sesler var. İç açıcı , İda güzelliğinde bir dergi o ses. Dergi de değil Fanzin. Derginin kardeşi de denebilir. Üvey değil ama, öz kardeşi. Adı İDAKÖRFEZ FANZİN Adının hemen altında bir özdeyiş:”Söyleyecek sözü olanların limani”
Şu an yani Kasım ayı sayısı elimde. 19. sayı Kasım-Aralık 2011-11-07…
Önceki sayılardan daha özgün ve derli toplu olmuş bu sayı. Bu nedenle Hasırlayan ozan dostumu Ahmet Yılmaz Tuncer’i kutluyorum. Benim ürünlerime de yer verdiği için de ayrıca kutluyorum. Yeni ürünler ve yardımlar üretilebilirse ne güzel olurdu. Böyle bir yaklaşımda bulunmak isteyenler için: P.K. 53 Akçay –Balıkesir adresini veriyorum. Umarım ilgilenen olur. (idakörfez@gmail.com) dan daha geniş bilgi edinmek olası.
Geçtiğiz günlerin acıları içimizi dağladı. Bitmez bilmek acılar öfkeye dönmeye başlayalı da çok oldu. Giderek artan bir hızla derinleşip, yaygınlaşmakta üstelik
Şiirleşen tepkiler de var.
Bunlardan biri sözünü ettiğim Fanzinde yer almış.Daha çok vardır elbet ama ben bu güzel şiiri okurlara da duyurmak istiyorum:
MEHMEDİM;
ŞEHİDİM, GAZİM…
Ellerinde tüfeğin,
Gözlerinde umut var senin
Omzundaki, yüreğindeki,
Kolundaki, bacağındaki ağrı
Bir güzel ülkedir, ülkendir biliyorum.
Onu alnında yeşeren bir gül gibi,
Taşır, sever
Uğrunda ölümleri göze alırsın.
Ya bir dağdır göğsündeki toprak.
Ya da ırmak,
Akıp ülkemin her karışına seni yayan.
Duramaz, duramazsın öyle,
Birileri tehdit ederken vatanını.
Sualtı taşı değilsin ki,
Dingin durasın.
Zaten bir başkasın sen.
Topraktan göğe erişen bir ağaç gibi,
Meyveleriyle ülke çizersin.
Akarken şahdamarından kanın,
Kan rengi toprağa oluk, oluk
Göğerir görüyorum kalbinden,
Binyıllardır ağan ülkemi.
Anaç toprağıdır dostluğun,
Yüklü bulutlara öfken.
Vurulup sırtından düşerken yere
Ya da
Hain bir mayınla savrulurken bedenin,
Bin kez kabarır toprak,
Bin kez coşar ırmak
Ve uyanır gökler.
Ülken gurur duyar seninle
Ve milyonlar selam durur ardından
Mehmedim,
Şehidim,
Gazim…
ARZU KÖK
(İdakörfez’den )
