Burnumun direği sızlıyor aklıma geldiğinde.17 Aralık 2001 tarihinde 21 yaşında hayatının baharında ve Türk Futbolu için büyük umut vadeden ve o zamanın an başarılı santrforu olarak gösterilen Hakan Şükür'ün Veliahtı olarak anılan bu güzel insanın aramızdan ayrılışının 17.yıldönümü.Her yıl yazmış olduğum anma yazılarımdaki ifadelerin birbirinden farkı yok elbette.Bu yılda ayni ifadelerin yer aldığı bir yazı olacak doğal olarak.
17 Aralık 2001 tarihinde Nazilli yakınlarında yaşanan elim bir trafik kazasında kaybetmiştik onu.Futbol için yaratılmıştı adeta.Vücut ve kas yapısı farklıydı sanki onun.Arkadan bacaklarına baktığınızda kasları dilim dilim ayrılarak yürürdü.Hele topu ayağına alıp topla attığı deparları ile geçemeyeceği savunma oyuncusu yoktu.
1998 yılında Edirnespor yöneticisi olduğum dönemde Transfer Komitesi Başkanlığı görevini de yürüttüğüm için onun transferinde ve pazarlığında bende vardım.250 milyon peşin 900 milyon liraya anlaşmıştık.Bir ricası vardı.Birlikte geldiği Anafartalar Spordan arkadaşını da almamızı istiyordu.Alt yapıyı da kabul edince arkadaşı ile birlikte transferi gerçekleştirmiştik.
900 milyon ufak bir rakam olarak düşünülebilir ama o yıl Edirnespor’da en büyük transfer ücreti zaten iki buçuk milyardı.1.Ligte top oynamış bizim çocuğumuz sarı Kadir bile o paraya transfer olmuştu.Seyfi sempatik ve cana yakın bir çocuk olması nedeniyle çok çabuk adapte oldu ve herkesle kaynaştı.Necdet Yılmaz onun hamisi ve ağabeyi gibi yanında oldu her zaman.
2.Ligde oynuyordu Edirnespor ve onunla ilgili çok hoş bir anı yaşamıştık İzmir’de.Göztepe ile Alsancak’ta karşılaşıyoruz.İki Edirnespor forması giymiş teknik adamlar Nur için de yatsın Rahmetli Zeynel Selçuk Teknik Direktörümüz,Rahmi Kızmaz'da Genel Kaptanımızdı.Maçın 20. dakikası filan bir uzun pası kovalayan Seyfi savunmadaki iki oyuncuyu da ekarte ederek ceza sahasına girdi ve kaleciyi ters köşeye yatırarak sert şutla Edirnespor’u 1-0 öne geçirdi.
Gol sevinci ile saha içinde koşmaya başlayan Seyfi bir anda Göztepe seyircisinin en fazla olduğu tribünün önünde diz çöktü ve seyirciyi selamlamaya başladı.Şaşırmıştı anlaşılan.Tribünlerden şişeler poşetler şilteler atılmaya ve bizlerinde bağırıp oradan uzaklaşmasını istememizden sonra kalktı ve orta sahada sevincini yaşamaya devam etmişti.Maçın normal süresi dolmuş ve hakem auta çıkan bir topu korner olarak gösterince bir karambol golü yiyerek maçı 1-1 tamamlamak zorunda kalmıştık.
1999 da takım 3.lige düştüğünde Seyfi takımda sırıtan oyuncu görünümündeydi artık ve farklı futbol oynuyordu ve gol atıyordu.Tam 21 gol atarak 3.lig gol kralı olmuştu o yıl.3.Ligdeki Bandırma maçı da ayrı bir heyecandır benim için.Yönetici ve kafile başkanı olarak ben gittiğim için Antrenör Sefa Erfa Hocam ile kulübeye ben girmiştim2 gol atmıştı ve 2-0 galip bitirmiştik maçı ama attığı goller hala bazılarının hafızasındadır.Üç kişinin faul yaparak düşürmeye çalıştığı Seyfi silkeleyip onları geçiyor ve iki golüde bu şekilde atıyordu Bandırma kalesine.
Edirnespor’dan ayrılışında ben yönetici değildim.Duyduğumuz kadarıyla Denizlispor Başkanı Avrupa’dan dönüşte uğramış ve Başkan Nejat Öztaş ve iki yönetici ile pazarlık yapılarak 150 Milyar liraya satılmış. Edirnespor’un Transferden aldığı en büyük paraydı o zamana kadar.
Seyfi Denizlide de oynadığı futbol ve insanlara yaklaşımı ile çok sevilen bir futbolcu olmuştu.Kupa maçında Fenerbahçe’ye attığı golden sonra tüm kulüplerin dikkatini çekmeye başladı ve Beşiktaş’ın Transfer listesine dahi girmişti.Ama kader gülüyordu bu hayaller kurulurken.Ve Kuşadası’nda geçirdiği bir günlük tatilinden dönüşte Nazilli yakınlarında aracıyla yaptığı kaza sonrası aramızdan ayrılmıştı.
Kar kış o kadar fazlaydı ki,İstanbul’dan Edirne ye gelişi bile özel araçlar ile sağlanmıştı.Memleketi olan İpsala’nın Yeni Karpuzlu Köyünde toprağa verilmişti.İşte bu yiğit delikanlının bu gün aramızdan ayrılışının 17 yılını yaşarken yine hüzün ve kahır içindeyiz.Allah kabir rahatlığı versin, nur içinde yatsın inşallah.
