Cumartesi günleri bu köşede sanatla ilgili yazılar yazmaya çalışıyorum.
Bilindiği gibi benim dünyamın yarısı sanatla doludur.
Sanatsal duygular, Yüce Allah’ın bazı kullarına bir armağan niteliğindedir.
Sanat kavramının içine, zorluk ve incelik taşıyan yüzlerce olguyu-oluşumu koyabilirsiniz.
Benim sanatla ilgili çalışmalarım daha çok şiir ve müzik konularında olmuştur.
Müzik çalışmalarımın içinde keman sanatkarlığı ve yanında da beste yapmak güzelliğini yaşadım ve halen de yaşıyorum.
Şiir dalında 8 dörtlükten oluşan Kırkpınar Marşımızı artık tarif etmeye, anlatmaya gerek duymuyorum. Çünkü Kırkpınar Marşı şiiri ve bestesi ile Edirne’den doğan bir güneş gibi ülkemizin hudutlarını dahi aşmıştır.
Ve yine bildiğiniz gibi; Kırkpınar Marşı Tarihi Kırkpınar Yağlı Güreşleri’nin resmi marşıdır. Kırkpınar Marşı’nın resmiyeti sırasıyla; Edirne Belediye Meclisi, Kültür Bakanlığı ve UNESCO tarafından da kabul edilmiş ve tescil edilmiştir.
Kırkpınar Marşı ile yetinip öylece kalmak sanatkar zenginliği taşıyan Beyazıt Hoca’ya elbette ki yakışmazdı. Bu nedenle Edirne’mizin diğer değerlerine de şiiriler yazdım ve besteler yaptım.
Edirne değerleri üzerine yazdığım şiirler ve besteler; en son “Bizim Karaağaç” bestesi ile 14. sayıya yükselmiştir.
Şimdi sadede gelelim:
Bu güzel besteleri seslendirmek, kayıt altına almak ve bir toplu eserler demeti olarak Edirne Halkımıza sunmak görevimiz vardır.
Elbette ki böyle bir projeyi gerçekleştirmek, Beyazıt Hoca’nın gücünü aşar da aşar.
O halde Edirne’mizin kültür ve sanatından sorumlu kişi ve makamların bu konuda bir şeyler yapması gerekir.
Bu yazıyı bu konuyu gündeme getirmek için yazdım.
Umarım başta Edirne İl Kültür Müdürlüğümüz olmak üzere; diğer önde gelen kurum ve kuruluşlarımızın bu konuda sorumluluk yüklenmek gibi bir güzelliği olur.
