Edirne Roman Eğitim Gönüllüleri Derneği Yönetim Kurulu Başkanı Turan Şallı, konuyla ilgili şunları kaydetti:
"Tarihe bakıldığında; 1923 yılında Ermenistan’ın ilk Başbakanı Ohannes Kacaznuni’nin “Taşnaksutyun’un (Parti) Artık Yapacağı Bir Şey Yok” Raporunda: Biz, kayıtsız şartsız Rusya’ya yönelmiş durumdaydık. Herhangi bir gerekçe yokken, zafer havasına kapılmıştık. Sadakatimiz, çalışmalarımız ve yardımlarımız karşılığında, çar hükümetinin Ermenistan’ın bağımsızlığını bize armağan edeceğinden emindik. 1915 yaz ve sonbahar döneminde Türkiye Ermenileri zorunlu bir tehcire tabi tutuldu. Türkler ne yaptıklarını biliyorlardı ve bugün pişmanlık duymalarını gerektirecek bir husus bulunmamaktadır… Askerî operasyonlara katıldık. Kandırıldık ve Rusya’ya bağlandık.
Tehcir doğruydu ve gerekliydi. Gerçekleri göremedik, olayların sebebi biziz. Türklerin millî mücadelesi haklıydı. Barışı reddetmemiz ve silahlanmamız büyük bir hataydı. Türklere karşı ayaklandık ve savaştık. Sevr Antlaşması gözümüzü kör etmişti.
İsyanımızın temelinde İtilaf devletlerinin bize vadettiği büyük Ermenistan hayali vardı. Ama biz hiçbir zaman devlet olamadık. Türkiye Ermenistan’ı diye bir devletin hayalden öte olmadığı gerçeğini göremedik.
Sanki uzak görüşlü olmamamız bir kahramanlıktı çünkü isteyen herkes, Fransızlar, İngilizler, Amerikalılar, Gürcüler, Bolşevikler tek kelimeyle bütün dünya bizi kolayca aldattı, atlattı ve ihanet etti, oysa bizler safça bu savaşın Ermeniler için yapıldığına inandırılmıştık.
Artık hepimiz, Türklerin düşmanı olan itilaf devletlerinin kampındaydık. Türkiye’den “denizden denize Ermenistan” talep etmekteydik. Nihayet şu da var ki, var olduğumuz sürece aralıksız olarak Türklerle savaştık, öldük ve öldürdük. Artık, Türklere ne gibi bir güven telkin edebiliriz ki?" sözlerini iyi okumak gerekir. Dönemin başbakanı OhannesKacaznuni’ni 1923 yılında gerçekleri açıklamıştır.
ABD Başkanı Joe Biden, Soykırım arıyorsa; Amerika’nın Kızılderililere, Fransız’larınAfrika’lı kökenlere, İngiliz’lerin Burma’da, İtalyan’ların Libya’da. Yunan’lıların Mora’da, Girit’te, Kıbrıs’ da Sevr sonrası büyük bölüşmede çıktıkları İzmir’de, Manisa’da, Kütahya’da, Afyon’da, acıların halen tazeliğini koruduğu, Sırp’ların ve Hırvat’ların Müslüman Boşnaklara yaptıklarında bulabilir. Her coğrafyada acı ve gözyaşları vardır. Her bir acı insanların ortak acısıdır. Siyasilerin yaşanan acılar üzerinden ders çıkarıp, yeni acılar yaşanmaması için insan yaşamının korunmasına yönelik politik kararlar alması gerekir. 1915 yılında yaşananlar hakkında karar vericiler siyasetçiler değil, tarihçilerdir. Tarihi yeniden yazma gayretleri beyhude çırpınışlardır.Türk Ulusu, dün olduğu gibi, bugünde emperyalist güçlere asla teslim olmayacaktır."
Haber Merkezi
