İNSANLIK DRAMI!

Edirne Merkez’e bağlı Menekşesofular Köyü’nde yaşayan Dikme ailesinin durumu, görenlerin yüreğini sızlatıyor. Dikme ailesinin 5, 11 ve 13 yaşındaki 3 çocuğu da maddi imkansızlıklardan dolayı okula gidemezken; aile tek bir odanın içerisinde yaşamını sürdürmek için çabalıyor. Anne Nihal Dikme, “Eşim hurdacılık yapıyor, kağıt topluyor. Benim de 500 lira engelli maaşım var. Bu şekilde idare etmeye çalışıyoruz. Evimizde eşyamız yok, düzenli bir yaşamımız yok. Hepimiz bir odanın içinde yatıyoruz. Şu anda her şeye; gıdaya da eşyaya da ihtiyacımız var. Ben de çocuklarımın okumasını isterim ama bu imkanlarla mümkün olmuyor.” dedi.

İNSANLIK DRAMI!

Edirne Merkez’e bağlı Menekşesofular Köyü’nde yaşayan Dikme ailesinin durumu, görenlerin yüreğini sızlatıyor. Dikme ailesinin 5, 11 ve 13 yaşındaki 3 çocuğu da maddi imkansızlıklardan dolayı okula gidemezken; aile tek bir odanın içerisinde yaşamını sürdürmek için çabalıyor. Anne Nihal Dikme, “Eşim hurdacılık yapıyor, kağıt topluyor. Benim de 500 lira engelli maaşım var. Bu şekilde idare etmeye çalışıyoruz. Evimizde eşyamız yok, düzenli bir yaşamımız yok. Hepimiz bir odanın içinde yatıyoruz. Şu anda her şeye; gıdaya da eşyaya da ihtiyacımız var. Ben de çocuklarımın okumasını isterim ama bu imkanlarla mümkün olmuyor.” dedi.

Emre SEDEF
Emre SEDEF
24 Şubat 2020 Pazartesi 06:31
İNSANLIK DRAMI!

Edirne Merkez’e bağlı Menekşesofular Köyü’nde hayatını devam ettiren Dikme ailesinin içerisinde bulunduğu durum, görenlerin yüreğini sızlatıyor. Nihal-Ekrem çiftinin 5, 11 ve 13 yaşındaki 3 çocuğu maddi imkansızlıklar nedeniyle okula gidemiyor. Yaşadıkları tek odada neredeyse hiçbir eşya ve gıda bulunmayan aile, Ekrem Dikme’nin kağıt toplaması ve Nihal Dikme’nin 500 TL’lik engelli maaşıyla geçinmeye çalışıyor. Çocukların okumasını istediğini fakat bu imkanlarla mümkün olmadığını belirten Anne Nihal Dikme, “Evimizde eşyamız yok, düzenli bir yaşamımız yok. Hepimiz bir odanın içinde yatıyoruz. Şu anda bizim her şeye; gıdaya da eşyaya da ihtiyacımız var.” ifadelerini kullandı.

“HER ŞEYE İHTİYACIMIZ VAR”

Anne Nihal Dikme, daha önce Tekirdağ’da ikamet ettiklerini söyleyerek, “Daha önce orada okula gidiyorlardı. Geçen sene bu köyde sığırtmaçlık yaptım. Annem rahatsızlanınca mecburen çocuklarımı yanıma aldım. Sabit bir yerimiz yok, sürekli yer değiştirdik. Sığırtmaçlık yaptığım için çocuklarımı okula gönderemedim. Bu köyde tekrar sığırtmaçlık yapmak istiyorum. Eşim hurdacılık yapıyor, kağıt topluyor. Benim de 500 lira engelli maaşım var. Bu şekilde idare etmeye çalışıyoruz. Evimizde eşyamız yok, düzenli bir yaşamımız yok. Hepimiz bir odanın içinde yatıyoruz. Şu anda bizim her şeye; gıdaya da eşyaya da ihtiyacımız var. Ben de çocuklarımın okumasını isterim ama bu imkanlarla mümkün olmuyor. Onlar okusun diye çabalıyorum ama çok zor. Kızım 5’inci sınıfa kadar okula gitti; ben felç geçirince mecburen okuldan aldık. Felç geçirdiğimde 2-3 sene yatalak haldeydim. Şu anda sadece kolumda kaldı. Eşim de 10 yıl önce talikayla köprüden aşağı uçtu, beli kırıldı, kambur kaldı.” dedi.

Kerem Filiz
 

Yorumlar
Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.