YAZOĞLU: “KIRKPINAR’A İHANET EDİLİYOR”

Kırkpınar’ın altın kemerli ağalarından Alper Yazoğlu Kırkpınar haftasında Kırkpınar’ın artılarını ve eksilerini değerlendirdi. Konuşmasına Kırkpınar’a olan sevdasının nasıl geliştiğini ve ağalık sürecini anlatarak başlayan Yazoğlu, “Benim Kırkpınar’a olan ilgim 1990 yılında başladı.  Tabi güreşe olan ilgim çocukluğumdan geliyor. Bayburt’ta her pazar günü güreş ve cirit sporu yapılırdı. Biz o kültürle büyümüşüz. Benim güreşe ilgim buradan geliyor. Hamdi Sedefçi’nin belediye başkanlığı döneminde buraya bir şekilde davet edildik. Sarayiçi’ndeki Kırkpınar organizasyon düzenlemesini biz yaptık. O sene çok başarılı, güzel bir Kırkpınar geçirdik. Ondan sonra belediyeden bana Kırkpınar’a hizmet etmek ister misiniz diye bir teklif geldi. Sonra 91 yılı için ağa olduk. 91 yılında Kırkpınar bitti, ağalık ihalesi var kimse ihaleye girmedi. Belediye bana Kırkpınar’ı sahipsiz bırakmayın bir sene daha yapın dedi. Bende bir sene daha ağalık yaptım. Ondan sonra 3 seneye tamamlayalım da altın kemerin sahibi ol dendi. 3’üncü yılı da tamamlayıp Kırkpınar tarihine geçtik.” Dedi.

“KIRKPINAR ÇOK ÖNEMLİ BİR KÜLTÜR MİRASIDIR”

Kırkpınar’ın Türk töresinin en güzel unsurlarını günümüze taşıdığını belirten Yazoğlu, “Türk töresinin en güzel unsurlarını tarihten günümüze kadar bünyesinde yaşatan bir ata sporumuz var. Ağalığın temsil ettiği konukseverlikle, usta çırak ilişkileriyle, davulu zurnasıyla, çayırda kendine özgü manileriyle bir Türk töresinin günümüze gelen çok önemli bir kültür mirasıdır. Kırkpınar yüce Türk milletinin Orta Asya’dan kopup gelerek Anadolu’yu ve Rumeli’yi vatan edişinin soylu bir destanıdır.” Diye konuştu.

“KIRKPINAR’A İHANET EDİLİYOR”

Yazoğlu yağlı güreşlerde uygulanan paça bağıyla puanlama sistemini ağır bir şekilde eleştirirken, “Yağlı güreşi spordan çıkardılar. Sıkıntılar var. Mesela, paça bağıyla puanlama sistemiyle arkadan dolaşıp doluyor bir puan alıp başpehlivan oluyor. Olacak şey değil. Hiçbir spor dalında berabere biten bir karşılaşma da hadi serbest başlayın diyemezsin. 657 yıllık dünyanın en eski sporuna minder güreşi kuralını uygularsan, o zaman ihanet etmiş olursun. Bunları biz tam düzeltecekken yağlı güreşi bizden aldılar, tekrar mindere bağladılar. İhanet edildi. Bu Türk sporuna, Türk Kültürüne en büyük ihanettir. Vatansever olan bir insan bu ihaneti yapamaz. Kırkpınar’ın unutulmaya yüz tutmuş kendi özgü kuralları, oyunları var. İsimleri bile çok ilginçtir. Bunları tekrar gündeme taşımamız lazım çünkü minder kurallarına meyil başlayınca ayakta itiş kakış, hiçbir oyun yapılmadan zamanı dolduruyorlar. Zaman dolduktan sonra paça bağını bağlıyorlar arkasına dolaşıp puanı aldığında turu atlıyorlar. İşte buna engel olmak istiyoruz. Yağlı güreşe sahip çıkmak için bir takım düzenlemeler gerekiyor. Kırkpınar’da süre veriliyor süre bittikten sonra minder güreşine geçiliyor. Ayıptır, neden buna bir çözüm bulunmuyor. Benim bir önerim var. Bu işe en az bir saat diyeceksiniz. Güreşenlere de diyeceksiniz ki yağlı güreş oyunlarını yapacaksınız, öyle itiş kakış yok. Bir, iki kere uyaracaksın üçüncüde de yapmadığında mağlup sayacaksın. Bunu acımasızca uygulayın. Süre bittiğinde de iki kişi kısmetten paçadan tutun, kim kimi yıkarsa, kim kimden güçlüyse galip olsun. En azından yağlı güreş oyunuyla galip olursunuz. Minder güreşiyle galip gelmezsin çünkü yağlı güreşte böyle bir kural yok. Yağlı güreşte yenmesi için en hoş tabirle göbeği yıldız görecek. Yani göbeği açık bir şekilde sırt üstü düşecek. Bir zaman tuttular yazı tura attılar. Recep Kara yazı tura ile başpehlivan oldu. Ayıp değil mi? Bunlar er meydanına yakışıyor mu? Onun için bunları artık bir düzen koymak gerekiyor.” Diye konuştu.

“PEHLİVAN SAYISININ ARTMASIYLA GÜREŞ KALİTESİ DÜŞECEKTİR”

Bu sene Kırkpınar’da pehlivan sayısında rekor katılım beklenmesi hakkında da konuşan Yazoğlu, Kırkpınar’a her elini kolunu sallayanın gelmemesi gerektiğini vurgularken “Ekonomi sıkıntısı var herkes geliyor buraya, yolluk alıp gidiyor. Ben buna karşıyım. Pehlivan sayısının artmasıyla güreş kalitesi düşecektir. Hem de çok düşecektir. Seyirci de o sıcakta bıkacaktır. Kırkpınar’a her elini kolunu sallayan gelmemeli. Kırkpınar’a belli bir sayı, belli bir standart konulmalı. 50’lili yıllarda bir gazetecinin yazsını okumuştum hiç unutmam. Adam diyor ki bizi basın kulesine çıkardılar, orda bir baktım sahada bir sürü pehlivan güreşiyor. 8-10 tane de hakem var fakat hakem buraya bakarken arkasında ne olup ne bittiğini görmüyor. Kim kime dum duma. Böyle bir düzensizlik, böyle bir başıboşluk bu gün hala devam etmektedir. Bu sene 2000 küsur pehlivan katılacak diyorlar. Bu başıboşluk bu yüzden oluyor işte. Bu pehlivan sayısına ne hakem yeter, ne hakemlerin televizyonu. Olmaz yani. Hangi birini takip edeceksiniz. Ondan sonra paradan dolayı sızlanmalar başlıyor. Kırkpınar bir sevdadır. Kırkpınar Yüce Türk milletinin Orta Asya’dan kopup gelerek Anadolu’yu Rumeli’yi vatan edişinin soylu bir destanıdır. Ona göre Kırkpınar’a sahip çıkılmalıdır. Tabi ki her pehlivan Kırkpınar’da güreşmek ister ama buna hak kazanılması lazım.” Dedi.