Asgari ücretin belirleneceği bu aylar geldiğinde kamuoyu gündemi bu konuya kilitlenir. Asgari ücretle geçinmeye mahkum olanlar, yıl sonunda emekçiler,işçiler adına belirlenecek ücretle gelirlerinin umduklarına yakın zam gelir beklentisine olurlar. Günlerce onun hesabını yapıp, geceleri onun rüyasını görürler.
Ülkemizde yoksulluk ücretinin asgari ücreti çok aştığı bir dönemde bu beklentilerinin hayal olduğunu bilmesine karşın asgari ücretle çalışmak zorunda olanlar bu aylarda ücretlerinde yeterli zam beklentisi umudunu taşırlar.
Bu aylarda işçi ve işveren temsilcileri asgari ücreti belirlemek için toplantı üzerine toplantı yaparlar. İşçi temsilcileri,"Şu oranda zam verilmezse biz bu masada yokuz" derler.İşçi temsilcilerinin bu sözleri blöften ileri gitmez.
Her zaman da hükümetin önerdiği, işverenin uygun gördüğü azın da azı ücrette karar kılınır. İşçi temsilcilerinin sözde diretmeleri her zaman olduğu gibi bir kez daha boş laftan öteye gitmez. Verilen çekirdek parası ücretle yetinilir.
Çünkü bu konuda işçi hakkını savunması gereken işçi temsilcilerinin aldığı ücretleri oranının parlamenter ücretlerinden farkı yoktur.Onların rahatları yerindedir. Tuzları kurudur. Böylece işçi haklarını savunmada direnemediklerini bir kez daha gösterirler .İşçi haklarını savunmada çaba harcayan sendikaların cılız direnmeleri de yeterli olmaz. Bu yıl da asgari ücret belirlenmesinde aynı oyun bir kez daha tekrarlanıyor. Hükümet ve işveren temsilcileri her zaman fedakarlığı işveren yerine işçilerden bekliyor. İstatistik oyunları örnek gösterilip hayat pahalılığına düşük gösterilmesi ileişçi hakları yok sayılıp işverenlere büyük koz sağlanıyor.
-----------
PAHALILIK ZAMLARI YOK EDECEK
Ülkemizde hayat pahalılığına halkın geçim sıkıntısı ayan beyan ortada. Asgari ücretle verilecek zamlar daha şimdiden yok oldu.
Halk yine yoksullukla baş başa kalacak. Emekliler, asgari ücretle geçimini sürdüren halkımız bu kışı çok daha zor şartlarla geçirecek. İşçilerimiz de icazetle ve işverenin kuyruğuna takılarak, işçi temsilcilerinin onayı sonucu verilen ücretlerin dertlerine çare olamayacağını iyice anlamaları gerekir.
Bundan böyle işçilerimiz yöneticilerini seçerken,kendi ceplerini dolduranları, işçi haklarını gözardı edenler yerine kendi haklarını savunacak yöneticileri seçmeli.
Son söz olarak diyorum ki, asgari ücretlerinde yüksek oran beklentisine olanlar fazla umutlanmamalı. Sonuçlar açıklandığında bu bir defa daha görülecektir.
Bunun sonunda işçi temsilcileri çalışanların hakkını korumada yeterli olmadıklarını bir kez daha göstermiş olacaklar. Bu karar karşısında sendika temsilcilerinin sitemkar sözleri inandırıcılığını yitirmiştir. Özellikle hayat pahalılığının dar gelirliler için dayanılmaz boyutta olduğu bir dönemde işçi temsilcileri açısından utanılacak bir durumdur.
