Ben, Edirne’de yaşayan sıradan bir hemşehri olarak görebildiğim ufak-tefek eksiklikleri büyük bir nezaket kuralları içinde anlatmaya çalışıyorum.
Ancak ve ne yazık ki bizim bu nezaketimizi zafiyet olarak değerlendiren Sayın Yöneticilerimiz yazılarımıza itibar etmiyorlar.
Eskiden, yani bundan 15 yıl öncelerine kadar şehirle ilgili yazdığımız artı ya da eksi değerdeki yazılarımıza, ait olduğu kurum tarafından cevap verilirdi. Bu cevaplar genellikle telefon ile yapılırdı. Biz de yazdığımız konunun akibeti konusunda bir şekilde bilgilenmiş olurduk.
Şimdilerde öyle bir şey yok. Bizim gibi nezaket kuralları içinde eleştiri yapanların yazılarına ne yazık ki hiç değer verilmiyor.
Bu girişten sonra yazdığım eleştiri konusu olan başlıkları birlikte anımsayalım:
1-Tarihi Taş Köprüler yıkılıyor dedik. En sonunda Tunca ve Meriç Köprülerinin onarımına başlandı. Tunca Köprüsünün onarımı bitti. Meriç Köprüsünün de onarımında yarıdan fazla yol alındı. Bu konuda takdirimizin yanında eleştirilerimizi de ileriki yazılarımızda yapacağız.
2-Gazimihal Köprüsü dönemeçlerine korkuluk yapılsın diye onlarca yazı yazdım. Ancak ilgili makamlardan hiçbir ses çıkmadı.
3- 25 Kasım Stadyumunun duvarları dökülüyor. Böyle bir görünüm geleceğini turizme bağlamış Edirne Şehrine hiç yakışmıyor dedik. Ancak yetkili makamlardan bir yanıt alamadık.
4-Edirne Şehri’nin giriş noktalarına şehrin kimliğini yansıtan görkemli kapılar yapılsın, dedik. Önerimize ilgili makamdan bir yanıt alamadık.
5-Tarihi Sarayiçi’ne Kırkpınar Marşı’nın Taş Kitabesi dikilsin, dedik. Belediye Başkanımızın “Olur” yanıtına karşılık bu güne kadar hiçbir şey yapılmadı.
6-Dalında tek olarak bestelediğimiz “Muhammes-i Selimiye” isimli bestemizin Selimiye Vakfı ya da Mimar Sinan Vakfı tarafından değerlendirilmesini istedik. Duyan olmadı.
7-Sarayiçi’ne bir portatif köprü yapılması önerimiz, bu Kırkpınar’da gerçekleşti. Önerimizin kabul edilmesinden elbette ki mutluluk duyduk.
Bugünlük bu kadarıyla yetinelim. Güzel ve tarihi şehir Edirne’miz için görüş ve düşüncelerimizi paylaşmaya devam edeceğiz.
Yazımızı küçük işleri başaramayanlar, büyük işeri başaramazlar diyerek bitiriyoruz.
