Bir Avni ANIL bestesi der ki: “Ah bu şarkıların gözü kör olsun…”Son günlerde işte bu şarkı dilimin ucunda dolanıp duruyor.Notasız, makamsız , metrenomsuz… olsa da söylemek ister gönlüm.
Şarkıların gözü kör olur mu?
Oluyormuş demek kı.
Peki, neden kör olsun?
Çünkü insanların duygularını kamçılar önce. Sonra da
“Merdivensiz kuyulara”iterler sizi Yalnızlığın ve hüznün uçsuz bucaksız sınırsızlığında bulursunuz kendinizi.İç denizlerinizde Ahmet Haşim’in sesi dolaşır:”Melali anlamayan nesle aşina değiliz.”, “Şiirde anlam aramak , eti için bülbülü öldürmeye benzer.”
Yalnız kişisel değil, ülke ve evren sorunları da aheste çekmeye başlar kürekleri.İnce ve dolu bir bulut çöreklenir yüreğinize.. “Derdimi ummana döktüm, asumana inledim…” deseniz de dinleyeniniz olmaz.Aydınlanma özlemini büyüte büyüte alkışsızlığa dönüşür vereceğiniz konser. Belki bir gün… der umutlu bir bekleyişe bırakırsınız filmin sonunu. Bir de bakarsınız ömür bitivermiş.
Bu kez de başka bir şarkı sizi dürter.Beni de kucakla der.Hangi şarkı mı? “Gün gelir gidersen çok şey istemem…”
İnadım yelken açıyor bu kez de. Söylüyorum bu şarkıyı, ama biraz tornistan ederek “Gün gelir gidersen , hiçbir şey istemem senden, üste veririm bilmiş ol…”
Ömür biter, şarkılar bitmez işte. Gözü kör olsun bu şarkıların. E mi!.
Ancak her yaş için şarkılar vardır:
“Gecenin matemini üstüme örtüp sarayım/Gittin artık seni ben nerde bulup yalvarayım”Babası göç ettikten sonra besteci bu şarkıyla avunmak istemiş olmalı. Acılı hüzünlü bir şarkı. Ancak “Bazıları sıcak sever..” bunu da unutmamak gerekir.
Daha iç açıcı şarkılar da yok değil hani: “Bir bahar akşamı rastladım size/sevinçli bir telâş içindeydiniz/Derinden b akınca gözlerinize/Neden başınızı öne eğdiniz/İçimde uyanan eski bir arzu/Dedi ki yıllardır aradığım bu/Şimdi soruyorum bütün kalbimle/Daha önceleri neredeydiniz.”
Şunu da eklemeliyim dediler: “Geçti sevdalarla ömrüm/İhtiyar oldum bu gün/Ak pak olmuş saçlarımla bi karar oldum bu gün…
Şimdi de bir şiir diyorum:
GÜZ/GÖZ
Eylülün
Kapılara sığmaz hüznüne
Bir gemi süzülür sonbahar
Güverte kuşları yine göç
Martı desenli ilkyaz
Ekim
Solgun ufkun sarmalında
Ebrüli sarı
Güğün asmagül duvarları
Yıldız devşirme uygarlığında
Uzak koyar yazımı
Kasım
En son baharın en son deseni
Sarar bedenimi mor sarmaşık
Ellerim üzgün kasımpatları
Tenim ıslak güz/göz
Tepelerde kış uykusuna
İliştirir yamağını aşk
N.T
Şu anda bir şarkı daha aklıma geldi:
“Ömrümüzün son demi/Son baharıdır artık/Maziye bir bakıver neler neler bıraktk…””
