Yıllar sonra dayanılmaz ısrarlarım karşısında Edirne Belediye Başkanlığı, geçen yıl bana protokol tribünü davetiyesi göndermişti.
Bu yıl da aynısını yaptı ve naçizâne şahsıma Protokol Tribünü için bir davetiye gönderildi. Ancak davetiyenin alt kısmında şöyle bir not yazıyordu; ‘’Pazar günü Devlet Protokolü uygulanacaktır’’
Bu ifade şunu anlatıyor; ‘’Ey davetli, sen Cuma ve Cumartesi günleri bu tribünde sana gösterilen yerde oturup güreşleri izleyebilirsin. Ancak güreşlerin finali olan Pazar günü, bu tribüne Ankara’dan seçkin konuklar gelecek. Sen onlar kadar seçkin olmadığın için Pazar günü bu tribünde yerin olmayacaktır.’’
Böylesi bir durumda anormallik yok mu?
Bence var.
Hem insanları onore edip Protokol Tribününe davet ediyorsunuz ,hem de işin finalinde; ‘’ Bayım, sizin saygınlığınız bu kadarmış. Şimdi kendinize bir yer bulup başınızın çaresine bakın.’’ diyorsunuz.
Ben kendim için konuşmak isterim: Ben, Kırkpınar Marşı’nın şairi ve bestekârıyım. Kırkpınar etkinlikleri benim Marşımla başlıyor ve hafta boyunca benim Marşımla devam ediyor.
Kırkpınar Marşı 15 yıldır seremonilerde İstiklal Marşı’mızdan sonra çalınıp söylenmektedir. Yurt genelinde Yağlı Güreş organizasyonlarında çalan davul-zurna ekipleri aracılığıyla Kırkpınar Marşı, Anadolu’ya taşınmıştır.
Önceki günkü yazımda da belirttiğim gibi; Kırkpınar Marşı artık hudutlarımızı aşmış Japonya’ya kadar bile ulaşmıştır.
Demem o ki; son 15 yıldır Tarihi Kırkpınar Etkinliklerine ayrı bir ruh ve heyecan katan Kırkpınar Marşı’nın bestekârı, sıradan bir sanatkar değildir. Bestelediği marş ile Kırkpınar’a yeni bir ruh ve heyecan katan, Beyazıt Sansı’nın her ne olursa olsun Protokol Tribinündeki yeri korunmalıdır.
Yazımızı Büyük Atatürk’ün tüm sanatkârlar için söylediği o ölümsüz vecizesi ile bitirelim ‘’ Efendiler, hepiniz Milletvekili olabilirsiniz, Bakan olabilirsiniz. Hatta Cumhurbaşkanı olabilirsiniz. Fakat sanatkâr olamazsınız.’’
