Durbaş gazeteci yazar ve şair. O’na “60 kuşağının en özgün şairi” diyorlar. Gerçekten de öyle. Kendine özgü şiirleri ile adını duyurmuş, başarılarıyla ilgi odağı olmuştu sağlığında. Sonsuza dek yaşamaya adaylarımızdan biridir.
“Neylersin ölüm herkesin başında/Uyudun uyanmadın olacak/Kimbilir nerde nasıl kaç yaşında/Bir namazlık saltanatın olacak/Taht misali o musalla taşında…” Ne zaman bir sanatçımızı yitirsek, büyük ozanımızın bu dizeleri takılır aklıma.
Tedavi gördüğü hastanede ve 74 yaşında..
1944’te Erzurum’un Pasinler ilçesinde dünyaya gelir,
İstanbul Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatını bitirir,
İlk şiiri İzmir’de Ege Ekspres Sanat sayfasında yayımlanır.
İlk şiirlerini “Kuş Tufanı”adlı kitabında toplar,
Bazı dergilerde sanat sayfaları düzenledi,
1992’de Cumhuriyet Gazetesinden emekli oldu.
Köşe yazarlığı yaptı,
İkinci yeni çizgisiyle yazmağa başladı ama daha sonraları toplumcu şiirler yazdı.
Anlam ve biçime özellikle önem verdi,
Bir çok şiir kitabı yayınladı
Röportaj, İnceleme, Deneme, Yenileştirme gibi alanlarda da ürünler verdi,
Sıradan insanlar vardı dizelerinde…
En ünlenen şiirinin “ÇIRAK ARANIYOR” olduğu konusunda görüş birliği içinde sanat çevreleri.
İşte o şiiri:
“Elim sanata düşer uste
Dilim küfre, yüreğim acıya
Ölüm hep bana
Bana mı düşer usta?
Sevda ne yana düşer usta
Hicran ne yana
Yalnızlık hep bana
Bana mı düşer usta?
Gurbet ne yana düşer usta
Sıla ne yana
Hasret hep bana
Bana mı düşer usta?
Refik Durbaş
Yakınları ve sevdiklerinin deyişlerinden bir iki kesit:
Ahmet Erhan: Refik abi bu gün bizi ağlattı. Şiirimizin ustalarından, ama her zaman ‘çırak’ gibi davranan Refik Durbaş. Şiiri yurdu gibi, yurdunu şiir gibi sevdi. Bu yüzden en çok yurtsuzların, kimsesizlerin, gurbetçilerin şiirini yazdı…”
Turgay Fişekçi: Refik Durbaş, bütün büyük şairler gibi dili Türkçede, ülkesi Türkiye’de, şiirleri kadar insanca gülümseyişinin ışıkları içinde yaşayacak…
Haydar Ergülen: Refik Ağabey, bizim şiirimizin ağabeyiydi…Her zaman Cemal Süreya gibi
Kuşaklar arasında bir köprü oldu…
Türkiye Gazeteciler Cemiyeti:Refik Durbaşı kaybetmenin üzüntüsü içindeyiz. Şiir ve yazı dünyasına uzun yıllardır başarıyla hizmet eden Refik Durbaş’ın ailesine ve basın topluluğumuza başsağlığı diliyoruz.
Refik Durbaş’ın sevdiklerine ve yakınlarına başsağlığı diliyor, ışıklar içinde uyusun, sonsuza değin yaşasın.
Son olarak eşi Bilge Durbaş’a kulak verelim:
Güzel bir insandı.Şiiriyle olsun, kişiliğiyle olsun herkesin yüreğine dokunan bir insandı. İyi bir şairdi.Ama artık yıpranmıştı.Gitmek istiyordu, hepimize ‘hoşça kalın’ dedi ve gitti… Bazı siteler akciğer kanseri diye geçiyor, kanser değildi. Zatürree olmuştu bağışıklık sistemi düştüğü için, atlatamadı.*
*Alıntılar Cumhuriyet Gazetesinden…
