“Dam üstünde saksağan, vur beline kazmayın!”
Böyle bir deyiş uzun süre dillerden düşmemişti fi tarihinde. Ağızlara sakız olmuştu neredeyse.
Bir süredir bizim buralarda cagurt, cugurt öten bir ya da iki kuş. İlgimi çekti ötüşleri. Kargaya benziyordu ama karga değildi. Sonunda gördüm onları. Gerçekten karga gibidiler. Ama renkleri kapkara değildi. Uzaktan görebildiğim kadarıyla beyazları da vardı.
Meğer bir karga türüymüş. Kargaların başka türleri de varmış. A.Tunca’nın YÖRE Dergilerinin birinde okumuştum bu bilgiyi.Merak edip bir ansiklopediye başvurdum. Şunlar yazılmıştı.
“SaKSAĞAN, Passeriformes (ötücükuşlar) takımından Corvidae (kargagiller) familyasından uzun kuyruklu, parlak renkli kuşların ortak adı.
Uzunluğu 45cm bu türün gövdesi siyah-beyaz renkli, uzun kuyruğu menevişli yeşil renkte ve mavi uçludur. Ağaçlık ya da çalılık yerlerde tarlalarda, kırsal yerleşimlerin çevresinde yaşar. Böcekleri, küçük omurgalıları yumurtaları tohumları ve yeni ölmüş hayvanları yiyerek beslenir. Türkiye’nin yerli kuşları arasındadır. Geniş yuvasını çamurla sıvadığı dal parçalarından yapar…”
Hayvanlar dünyası çok zengin ve şaşırtıcıdır. İçine girince, içinden çıkılmaz. İç güdüleriyle yaşarlar, ürerler, öterler, beslenirler
Biriki şaşırtan örnek;
Fil yavrusu, doğduğunda 80 kg. mış.
Caretta deniz kaplumbağaları yumurtlayacakları zaman kıyıdaki uygun kumlara gider, kazdığı çukura yüzlerce yumurtlar ve üstünü örtüp, geldiği yere dönermiş. Bir süre sonra yumurtadan çıkan yavrular hızla denize koşar, kendini denize atarsa yırtıcılardan kurtulurmuş.
Dönelim saksağanlara ve kargalara. Bunlar avlanmadığı için çoğalmakta şanslı bir tür olarak düşünülebilir. Atların ayakta uyuduklarını, Bazı hayvanların doğduktan bir süre sonra yürümeye, bazılarının da yüzmeye başladıklarını biliyoruz.
İnsan olarak bizim içimizdeki hayvanın özellikleri, tepkilerinin çoğu onlardan geçmiş olmalı, gibi düşünsen garip olur mu ?Bilemiyorum.
