Ülkemizde demokrasimizin güvencesi olan meslek örgütlerimiz ,sendikalar ve odalarımız var.Demokratik kuralların geçerli olduğu ülkelerde gerektiği zaman bu kurum temsilcileri görüşlerini ortaya koyar. Eğer yöneticiler yanlış yapıyorlarsa demokratik kurallar kapsamında uyarılarda bulunurlar.
Ülkemiz yasaları da bunu sağlamaktadır.
Bakıyoruz, son yıllarda kurum ve kuruluş temsilcilerimizin böyle bir talebi beklentisi yok.
Bu durum gerekli olsa da onlar kulaklarını üzerine yatıp “bana ne,beni ilgilendirmez” anlayışı ile hareket ediyorlar.Bu vurdumduymazlığa halkın gözü kulağı olan, sorumları halka iletmede önemli bir görev üstlenen basın kuruluş temsilcileri de dahil.
Bu alanda sesini duyurma çabasında olan çok az sayıdaki basın kuruluşları için de cezai yaptırımlar uygulanarak sesleri kesilmek isteniyor.
Ülkede ekonomi ve siyaset iyice raydan çıktığı zaman, bugün sesi soluğu çıkmayanlar da bundan zarar görecektir.Böyle durumda yine en çok feryat edecek onlar olacaktır.
Bugün olanlara duyarsız kalanların yarın ağlayıp sızlamaya hakkı yoktur. Geçmiş yıllarda bunun acı örneklerini yaşadık.Onlardan ders çıkarmak zorundayız.”Beni sokmayan yılan bin yaşasın” anlayışı ile bir yere varamayız.O yılan bir gün gelir seni de sokabilir. Hayat pahalılığı inanılmaz boyutta .Bu konuda seslerini duyurması gerekenlerde bakıyorum tıs yok.
Emekliler geçim zorluğu çekiyor, alışveriş için pazarların dağılım saatlerini veya marketlerin indirim günlerini bekliyor. Yetkililer bundan da bihaber.
Sendikalar deseniz bir alem .
Gerçekten bugün varlıkları ile yoklukları belli değil.Bu alanda sesini duyurmak isteyenlere de imkan verilmiyor.
Üst yöneticileri asgari ücretin belirlendiği günlerde seslerini duyurmak isteyip yağıp gürlüyorlar. Sonunda işverence layık görülen ücretle yetinmek zorunda kalıyorlar.Çünkü, onların bu tür ücretle sorunu yok.
Zira, her biri dudak uçuklatacak maaş aldıkları biliniyor. Siz bakmayın onların timsah gözyaşı döktüklerine..Yaşam koşulları incelense Ankara’daki meslek kurum üst yönetimlerinin yaşamlarının parlamenterlerden daha üst düzeyde olduğu görülecektir.
Ülkede bir yenilik bir düzenleme yapılacaksa ilkin melsek kurum yönetimlerinin saltanatlarına son vererek başlamak gerekir.
---------------------------
BU NE KADAR DOĞRU
Bu günlerde en zor hizmeti yapan kurumların başında PTT çalışanları geliyor.Pandeminin yaygın olduğu bir zamanda PTT çalışanları her an hastalık tehlikesiyle yüz yüze yaşıyor.
Son günlerde haber aldığımıza göre, sayıları çok azalan posta dağıtıcıları .imza karşılığı verecekleri posta ürünlerini iletecekleri kişiler evlerinde hasta olsalar dahi .onlardan imza alarak tebliğ etme zorunluluğu getirilmiş .
Postacı kapıya gelecek içerdeki vatandaşın hasta olduğu bilinmesine rağmen adına gelen tebligata imza atması istenecek.Bu bana pek mantıklı gelmedi .Fakat böyle bir uygulama olduğu söyleniyor.
O uygulama gelen tepkiler üzerine kaldırıldı.
-----------------
FIKRA
BİR DE KAYSERİLİLERİ UYANIK DERLER
Adamın biri Kayseri’yi merak ederek ziyaret etmeye gider.
Kayseri’ye vardığında yüksek bir binanın önünde durur, ve binayı seyretmeye başlar.
Oradan geçmekte olan bir uyanık Kayserili,adamın yabancı olduğunu anlar ve yanına gelerek sorar.-“ nereye bakıyorsun sen öyle.?”der
Adam:
“ Şu binaya bakıyorum ne kadar yüksek”
Kayserili:
“ O bina benim. Bakmak paralı,kaçıncı kata bakıyorsan o kadar para vereceksin ”der.
Adam saf bir şekilde:
“Beşinci kata bakıyorum” der.
Kayserili:
“O zaman 500 lira vereceksin ”diye cevap verir.
Adam Kayseriliye 500 lira verir.
Kayserili yanında uzaklaşınca da:
“Bir de Kayserililere uyanık derler.Ben 13. Kata baktım 5. Kat parası verdim enayiye” der.
