1- BİR DİLEK TEK UMUT-Roman(Filiz Akçay)-İştirak yayınları-176 sayfa-
2- HÜZÜN YANIĞI-Denemeler-(Filiz Konuşkan Akçay)-İştitak yayınları-2oo sayfa-
Bu iki kitap aynı kişinin. Sanırım biri evlenmeden önce, diğeri evlendikten oluşturulmuş.
Yazar arkadaşım ve ailesiyle Festivalde tanıştık ve aynı standı paylaştık. Onu biraz tanıyalım biraz:
Yazarımız 1971 yıl doğumlu. Vize Kışlacık Köyünde…
Yirmi yaşlarında Evrencik Köyüne gelin gider. 27 yıllık evli ve üç çocuklu.
DENEMELR yatının arka sayfasına göz atıyorum:
“Yazmak sadece kalemle bir şeyler karalamak değildir, kendini daha iyi tanımak, dünyaya pencereden bakmayı öğrenmektir. Yazmak demek, hiç yaşamadığın duyguları paylaşmaktır. Kitaplaştırmak ise bu duyguları okurla paylaşmaktır…”
Ev kadını olmasını rağmen dört kitap üretmiş, Daha önce iki şiir kitabı yayınlamış. Aramızda daha neler var kim bilir? Ama düzen bunları görmüyor nedense? Kitapta kendi şiirlerine de yer vermiş az da olsa…
Özellikle DENEMELER yapıtı ister istemez ünlü deneme ustası MONTAİGNE’ki anımsatıyor. Öyle kısa ama vurucu ve çekici anlatımıyla okuru şaşırtıyor.Sayın yazarımıza Türkiye’nin Montaigne’si denebilir. Abarttığımı sanmayın kitaba başlayınca anlarsınız. Anlatımından birkaç örnek veriyorum:
Önce bir söz:Kitap cehaleti beyninden vuran en büyük silahtır…?
Girişte de bir dörtlük VAR:
Daha ilk nefesimi solumadan,
Hayalimde öldürürüm içimdeki umutları,
Ya çok fazla iyimser olur zavallı ruhum,
Ya da karamsar, ortası yok yani…
“Hani bazı akşamlar vardır ya hüzün sarar insanın yüreğini, kalem kendiliğinden gelir oturur parmaklarının arasına…”
“Ey hayat! Sitemlerim sana!
Karma karışık bir ömür vızıltısında, talihsizliklerle sarıp sarmaladın beni Şefkat duyarsın belki bana bir gün. Umarım mutsuz çırpınışlarım son bulmaz boğulmam kendi kanımda…”
“Yaşam gözünü açman ve kapaman arasında ve sen gözünü kapayana kadar yaşamak zorundasın.”
Son sayfalarda “CANIM EVRENCİK” şiiri var.
Bu şiirden bir bölüm almak zorundayım. Çünkü Evrencik’te 1962-64 yıllarında öğretmenlik yaptım.
Vize’nin köyüdür bizim köyümüz,
Hasretle özlemle gidip geliriz,
Doğup büyüdüğüm yerdir Evrencik
Mis gibi havasını alır içimize
Yine doğduğumuz yere döneriz
….”
Muzaffer Akçay
UMUT DURAĞI beni oldukça etkiledi. BİR DİLEK TEK UMUT yapıtı da Önemli bir roman. Ben zaten önce akılcı ve sürükleyici Akıcı çabuk bitirdiğim kitaplardan biri olmuştu.
Çünkü çekiciydi,
Çünkü anlatım olağanüstü gibiydi.
Ve beklide en önemlisi bizim yaşadığımız bölge de olayların içindeydi. Özellikle bir bölümü Edirne kokuyordu.
Son sayfanın son cümleleri:
“Kitap, neredeyse eşini bile kaybetmenin eşiğine gelmişken asla pes etmeyen, yuvasına sahip çıkan ve son anda toparlayan güçlü bir kadının hikayesini anlatıyor.”
İmzalamışta armağan kitaplar ,Necdet Tezcan’a çin sonsuz teşekkürler…..
Diyor ki “Filiz Akçay’dan saygı ve hürmetle…Umarım hemşerimin okuma-yazma aşkı küllenmez. Ben, geleceğinden eminim…
İşte kitabın son cümlesi
“Güzel biten her hikâyenin ardında mutlaka güçlü bir kadın vardır.”
