Yeni bir öğretim yılı başlayalı çok olmadı. Koca yaz sessiz duran okullar, dersaneler şimdi cıvıl cıvıl. İlköğretim okulları ve liseler üniversitelerden
bir hafta önce açıldı yine. Bir hafta önce de kapanmıştı zaten. Bilim ve araştırma yuvaları açılır açılmaz, yaşam da hareketlenmeye, değişmeye başlar.Bu yıl da öyle oldu. Ama önce konuyla ilgili bir şiirimle sürmek istiyorum yazımı:
ÇOCUK SEVİNCİ YANKILARI
Üleşince sevgiyi
Her ev bir güvercine dönüştü
Şiir karıştı sulara
Yolunu şaşırdı kayan yıldız
Özleme düştü
Kapışıldı mutluluk
Bir kez daha
Bir kez daha duvarlar
Mutlu çocuk sevinci yankılarına
Yenik düştü
Bu şiirim RÜZGARSIZ UÇURTMA kitabımdan.
Ne yazık ki öğretim yılı kaçırılan öğretmenler aklıma geldi.. Öğretmenlerden ne isterler bilinmez ama eşkıyanın iyice azıttığı ve sabrımızı taşırdığı bilinmeli. Okulsuz, öğretmensiz eğitim-öğretim olmayacağına göre o çocuklara okul kapısını aralayamadık demektir.
Öğretmenin erişemediği yerler de işin bir başka acıklı yönü. Oralara da bir bakalım:
“… Usuna vurmuş aydınlıklarda/Bağlıyor buğday başak/Onun erişemediği yerler/Çöle yağan/Gözyaşı çocuklar” (N.T)
Bir başka şiirim de böyle sonlanmakta.
Çöle yağan gözyaşı çocuklarını bu durumdan kurtarmamız hiç durmadan büyüyen özlemimiz olmalı, sanıyorum. T.C okullarından öğretmen kaçırmak ha!.. diyebilmeliyiz artık.
Çağımızda eğitimin önemi giderek anlam kazanmakta. Eğitimsizliğin cehalete sürüklediği
insanlar biraz da bizim suçumuzmuş gibi geliyor bana.
Gelelim yakınımızdaki değişikliklere. Sokaklar, parklar ve öteki uygun alanlar hele öğle üzerleri gruplar halinde ve zorunlu kıyafetleriyle görülmekte. Çoğu sigara içiyor, kızlar da genellikle öyle. Bir kısmı da internet kafelerde alıyor soluğu. Pantolonların ağları düşük kravatlar epey aşağıda Bunlar önemsiz gibi görünse de önemli.Öğrenci, öğrenci gibi olmalı..
Üniversite açılmadan önce artan apartlar ve öğrenci evleri bu yıl sayıca çoğaldı. Ev kiraları da bayağı yükseldi. El ele kolkola gezmeler ve aynı daireyi kızlı-erkekli paylaşmalar çoğaldı. Aşırılıklar sayısında da gözle görülür artış. Kayıt olmadan önce karşı cinsten arkadaş arayıp bulanlar da az değil; desek abartmış olur muyuz ki?
Okulların sorunlarla açıldığını iletti basın.
Sorunlar bitecek gibi değil zaten. Ben otuz yıldan fazla çalıştım, Böyle sorunların içinde yaşadım. Ne sorunlar yaşadık, anlatsam, ciltlere sığmaz..
Çünkü partiler ve ideolojiler tırım tırım çalışmakta.
Demirel bir zamanlar “Siyaseti okula camiye kışlaya sokmayalım” demişti ama kendi bile sanırım inanmamıştı.
Yine de her şeye rağmen yeni öğretim yılının kazadan ve belâdan uzak kalması en büyük dileğim. Önceki yıllarda öğretmene saygı sevgi vardı. Ondan da yavaş yavaş sıyrılmaya başladık. Oysa bilinmeli ki öğretmensiz öğretim olmaz.Okulsuz da olmaz.. Okul binalarının çok katlı olması ve bahçelerinin betonlaşması genel öğretim metoduna göre sakıncalıdır. Bahçeler çimen ya da kum döşenmeli. Mümkünse bir kat olmalıdır okullar.. Okula yeni başlayan öğrenciler konusunda da duyarlı olmak gerekir. Uyum sağlamaları konusunda yapılması gerekenler yapılmalı. Yoksa bu korku kökleşebilir.
Hoş geldin 2019-2020 ders yılı. Başarılar tüm öğrenciler!...
