Ülkemizin içi yanıyor. Yurdumuzun ormanları cayır cayır. İçimiz de yanıyor. Orman ya da ağaç demekbölgenin akciğerleri demektir. Yanan ormanların bir çok bölgeyi çöle çevirebileceği . Yalnız ağaçlar da değil. O bölgenin içinde konuşlanmış yaşam biçimi de küle dönmekte. Yangınların bir an önce bitmesi dileğimle… Canından olanlara da baş sağlığı yakınlarına sabır diliyorum.
---------------
AĞAÇLARLA BÜYÜDÜM BEN
Oyuncaklarımdı meşe palamutları
Vitaminimde ahlatlar, alıçlar, kızılcıklar
Tabaktan değil
Dalından kopararak yerdik meyveyi
Yeşilin buruk ve yabansı tadı bilir bunu
Kâh bir ağacın dalında kuştum
Kâh bir ağacın altıydı yağmurluğum
Kalın bir dala kurulurken salıncaklarım
Hazzın uç noktalarında
Uçardım barış, uçardım özgürlük
Kitaplarımdaki aydınlıktı ağaç
Defterimdeki aklık
Ve sordum hep çocukluğuma
Neden giderek azalıyor ağaçlar
Neden yanık yüzüyle bakıyor orman
Neden hüzne kayıyor toprak
Ve neden yeşil gözlü bir yalnızlık
Uzaklaşıyor bizden
Yeşille mavi dans edermiş oralarda
Barışa Akdeniz’den
Yamalı bir yangın yeri şimdi gözlerim
Güneşten kavrulmuş
Sıcaktan kararmış gönlümde
Ne bir kuş, ne bir gölge
Yeşil ve orman dönüşüyor
Bir erişilmez özleme
Meşeyi gürgeni palamudu
Tanıdım Istırancalar’da
Ilgaz’larda temmuz beyazlığı idi kar
Toros’larda yaz kış öpüşürken çamlar
Ülkemi gezip görme zamanı
Bir yemyeşil bayramdı akşamlar
İnsanlığımdan utanır oldum şimdilerde
Bir yaprak bile bulamayacağız bir gün
Örtmeye ayıplarımızı
Bir gün bir akvaryuma sığarsa doğam
Bir kafes kuş sesiyle özetlenirse orman
Not: Yangınlar bir önce sönsün Dileklerimizle…
