Şu an
Gözlerine kar yağmış
Üşüyen bir kedi kent
Sessizliğin Pazar telaşı
İstasyonlarımda
Ve yitik Rumeli rüzgarlı
Bir Balkan yeli esince yüzüm
Tuna boylarından
Koşar gelir anılar
Ne zaman dalsam
Meriç ötelerine
Rumeli türküleri
Ele verir göçmenliğime
Kızanlıkta gülünce güller
Özlemlerimi sularım
Ve siler geçerim şu sınırları
Hem yoksuldur, hem varsıl
Benim orda kalan yüreğim
N.Tezcan
Bu gün de bir şiirle başlayalım dedik.
Çünkü siyasi arenada henüz sağlıklı bir gelişme yok. Deniz Baykal’ın Cumhurbaşkanıyla görüşmesi ilgiyi yoğun biçimde toplasa da yeni bir gelişme çıkmadı gibi görünüyor. O zaman neden bir buluşma gereği duyuldu; o da net değil..
Biz burada yokken gelen biriken gazete dergi ve kitapları tek tek incelemek zaman alsa da gerekli gibi geliyor bana.
Kitaplardan biri Fahrettin Koyuncu’dan. Gezi notlarından oluşturulmuş bir yapıt.
Sn Koyuncu’yla Karabük’te görüşmüştük yanılmıyorsam, 2005’te.Çünkü o yıl Tay Dergisi’nin İ. Yıldız Şiir yarışmasında birinciliği paylaşmıştık. Sonra da ilişkilerimiz ağırca olsa da sürdü, sürmekte
Ozan yazar dostumun yapıtının adı: AVRUPA’DA DOKUZ GÜN ON ÜLKE (Boy Yayınları)
Koyuncu 1965 yılında Manisa-Üçpınar’da doğar. Ege Üniversitesi Edebiyat Bölümü çıkışlı. Şimdiye değin yayınlanmış 0n yapıtı var.Ayrıca beş de çocuk kitabı yayınlanmış.
Yazarımız çok yazan ve çok gezen bir insan. Gezi yazılarının bir bölümünü dergilerde okumuş, beğenmiştim. Az ve öz bir çizgide iyi bir kalemşor desem abartmış olmam sanıyorum. Yapıtını siyah-beyaz fotoğraflarla da varsıllaştırmış.
Diyor ki arka kapakta:
“Türkiye’ye döndükten sonra da gördüklerimi, işittiklerimi unutmadan yazıya döktüm. Elinizdeki kitap dokuz günlük Avrupa gezisinden bende kalanlardır.”
Avusturya bölümünde ilginç bir gözlem: “Kraliçe Maria Teresa çok çok zengin bir kadınmış ve bu kadının tam yirmi yedi kocası varmış. Söylendiğine göre Kraliçe Maria Teressa , kocalarına tasma takarak onları sokaklarda gezdiriyormuş.”
İtalya bölümünden.
“Venedik’e gelmişken pizza ve spagetti yenir diyoruz ve Tenere Visibile Grazie’de pizza ve spagetti yiyoruz. Memleketin pizzalarından ve makarnalarından bir fark görmesek de turist olmanın gereğini yerine getirmiş oluyoruz.”
