Edirne’nin en işlek noktalarından biri olan Maarif Caddesi’nde, İlhan Koman Konağı’nın tam karşısında yer alan eski Edirne konağı, yıllardır sessizliğiyle dikkat çekiyor. Şehrin kalabalığı arasında adeta görünmez kalan yapı, bakıldığında insanın içine tarif edilmez bir hüzün bırakıyor.
Ahşap cephesi, yılların yağmurunu, rüzgarını ve güneşini üzerinde taşırken, kimi zaman yarı aralık, kimi zaman tamamen kapalı kalan panjurlarıyla geçmişe kapı aralıyor. Konağın dışarıya kapalı hali, sanki şehrin gürültüsüne sırtını dönmüş ve kendi içine çekilmiş bir yaşamın izlerini taşıyor. Önünden geçenlerde, içeride hâlâ birilerinin yaşadığı hissini uyandıran bu yapı, duvarlarına sinmiş anılarla ayakta duruyor.
Edinilen bilgilere göre, konakta geçmiş yıllarda yaşlı bir hanımın yaşadığı biliniyor. Pencerelerden caddeyi izleyen, Edirne’nin günlük akışını sessizce takip eden bu hayat, konağı sıradan bir yapı olmaktan çıkarıp yaşayan bir hatıraya dönüştürmüştü. Ahşap merdivenlerin gıcırtısı, odalara sinmiş anılar ve yıllar öncesinin Edirne’si, bu evin her köşesinde saklı kaldı.
Günümüzde ise konağın geleceği belirsizliğini koruyor. Yorgun, kırılgan ama hala dirençli duruşuyla yapı, zamana teslim olurken Edirne’nin geçmişinden bir sayfayı sessizce muhafaza ediyor.
Her gün yüzlerce insanın önünden geçtiği bu konak, fark edilmeden geçilip gidilse de hâlâ anlatacak çok şeyi olan eski bir tanık gibi bekleyişini sürdürüyor. Kent hafızasının sessiz bir parçası olan yapı, korunmayı ve hatırlanmayı bekliyor.
Bülent Sarıçiçek
