Yalnızlık Karnavalı , yine bir şiir kitabı. Ozan İlhan Kemal. 62 içinde birbirinden değerli 52 şiir var. Ozanın yaşam öyküsünün sonunda: “Veysel Çolak’ın deyimiyle; ‘Hayatın nöbetini tuttu.’ “Hayat karnavalında sözcüklerle dansta, halâ…” yorumları dikkat çekici.
En önemli özelliklerinden belki de yalnızca: Uzun dizeler ve uzun uzun uzun şiirler.. Şiirlerin tümü , dize başları da dahil küçük harflerden. Zaman zaman da olsa noktalama işaretlerini kullanmış.
Bazı şiirlerini burçlarla adlandırmış. Ama bunların bazıları bildiğimiz burçlardan değil. Bazıları: “Bakmalar Burcu, Şey Burcu, Aman Burcu, Kelebek Burcu v.b” Zaten yapıtın ilk sayfalarında ilk bölümün adı: (on iki+1) ve “Lâkin ömür kelebek burcundandır!” uyarısı var.
Yani ve kısaca diyorum ki Ozan kendi sesini bulmuş. İçindeki ateşe söz geçiremez olmuş. Şimdi bana göre daha ilginç ve örnek olabilecek seçtiklerime geldi sıra. Başka yok mu demeyin. Hepsini yazmaya kalksam kitabı aktarmam gerekecek, inanın.İşte o dizeler:
“ben, o denize mavi ahlar bırakırım kendimi
Sen, yanımdan hızla geçen filikasız gemiler…”,
“hiçbir yolun sonunu getirememekler ustasıyım, yarım kalmalar yakışıklısı,” , “… yüzümde suskun koşar sancı atları.” , “Büyütmüşüm umudun gökçe gözlü çocuğunu!..”, “anladım benim için hazırlamışlar kafesi, azat ettiğim kuşlar…”, “şiir ki, yalnızlık cemi! İçinde kalaba umutlar örtündüğüm…” , “yalnızlık, yaşadıkça hüküm sürer bizde. Bir gün, bir yıl değil. ah ömür!”, “nerelerde düşürmüşüm bakışımın ıssız çiçeğini!”, “yapraklarında bir babanın emekçi ellerindeki damar/bir dedenin gelecek umudu demlenmiş bedeninde”, “ günlerin dalında gül de soluyor neylersin”, “çoğaltın güzelliği bu çirkin ve çiçeksiz avluda”, “Leyla ateşe eğilmiş, nerede leylak kokulu yağmurların ey dalgın!”
İşte bir şiiri ozanımızın:
ZAMBAK
Sen kuytularda açmış mahzun bir zambak
Günlerin gözlerine rengini ağlamaktasın
Koymuşsun başını yere düşmüş bir bulutun omzuna
Dudaklarında çıkan yangınlara ve
Kokunu çalan kasırgaya bir çift sözün var
Aşkın acılarına dudak bükerken kalaba duvarlar
Sen onlara nanik çekmekte, ufku taramaktasın
Kızıl guruplar ülkesinden mi gelecek beklediğin
Sanki yolunu gözlediğin biri
Dünyanın temeli bozuk bunu da biliyorsun
Ama yorgun yaprağını umuda alıştıran
Bir duruşun var sol yanında çırpınan
Kırlangıç olup güzel günlere doğru uçar mı uçar
Beklenen gelir mi gelir bir gün.
İLHAN KEMAL
Artık sonlandırmanın zamanı.Amacım bu yapıtları kısaca tanıtmaktı. Becerebildiysem kendimi mutlu sayarım.
Şimdi başka bir alıntıyla sonlandıracağım yazımı.
“ATİLLÂ İLHAN SANAT VE KÜLTÜR VAKFI KURULUŞ DUYURUSU
‘Başarı yalnız yetenek değil, özveri, bağımsız ve ödünsüz bir kişilik, içten bir yurt ve insan sevgisi gerektirir.
Ancak o zaman, gerçek ve hak edilmiş bir başarı olur…”
ATTİLLÂ İLHAN
(O SARIŞIN KURT) kitabından