Hani çiçekler toplayacaktık kırlardan,
Başım dizinde uyuyacaktım bir ağaç altında.
Neden tutmadın sözünü gülüm,
Bu kadar güzel miydi ölüm..
Hani saçlarını okşayacaktım usulca,
Sımsıkı sarılacaktın gecelerde..
Artık sensiz uyuyamıyorum gülüm,
Bu kadar güzel miydi ölüm?
Hani şarkımızı söyleyecektik birlikte,
Dans edecektik ay ışığında,
Bir yakamoz daha sensiz gülüm
Bu kadar güzel miydi ölüm?
Hani dağların zirvesine yapacaktık evimizi,
Güneşin batışını seyredecektin başın
omuzumda..
Sensiz yağacak karların keyfi yok gülüm.
Bu kadar güzel miydi ölüm?
Hani Enez'e gidecektik Mayıs ayında,
Kahvemizi içecektik denize karşı.
Sensiz çiçeklerin boynu bükük gülüm,
Bu kadar güzel miydi ölüm?
Hani yarenlik edecektin yalnızlıklarımda,
Benden ayrılmayacaktın bir ömür boyu...
Sensizlik çok zor gülüm...
Bu kadar güzel miydi ölüm?
SAFFET GÜNERİ
Saffet çok yakın arkadaşımız ve meslektaşımız. Uzun yıllar Anadolu Lisesinde çalışan arkadaşımızın bir süre önce eşini yitirdiğini duyduk.Eşimle aynı okulda çalıştıkları için eşim aradı kendisini ve doğrulandı.Üzüldük elbet.
Saffet arkadaşımız da hem yanıtlayıp doğruladı ve eşi için kendisinin yazdığı bir şiiri gönderdi.Eşimle okuduk ve çok beğendik.
Şiiri köşemde yayımlayabilir bir miyiz? diye sorduk. “Memnun olurum” diye izin verince, işte bu yazı oluştu..
Baş sağlığı dileklerimizi sunar, Tanrıdan Rahmet dileriz,Eşim Suzan ve ben…