Bastonum hazan desenli çakaralmaz
Yaslanmasam olmaz yaslanmasam hiç olmaz
Dağları delen sevda çok uzaklarda şimdi
Başımda susuz zambaklar ordusu çöle-gül
Gök mavilerini soyunur oldu ben dalınca
Bir yıldız düştü avucuma eriyen kardan
Yangın yerimin külleri artık uçuk
Bulutlar yağmursuz dolaşıyor yürekte
Direksiyon kilitlenmiş rölantideyim
Örene dönmüş duruşum bakışım donuk
Apartman yıkımlarında işim şantiyecilik
Deprem yok neden gökdelenler üstüme üstüme
Boş yürekle yaşanır mı kaçıncı bahar
Artık üşüyorum sobamı kimseler yakar
Necdet TEZCAN
DALGA ÜSTÜ ESİNTİ
Körfezimdeki renkler hüzünlü oyun havaları
Efesine kefesine umarına kurulan alaycı (K)alay
Dalga üstü esinti dönerken şanlı suskunluğuna
Aynı yastıkta kırk yıllık/tan “üstü kalsın” yıllar
Bizi orda öylesine buket karşıladılar
Kaçak dalgaların martı beyazlığı yine kanamalı
Yine saklı ay ışığı ayak izlerine dönüş
Artık dostumdur bir kırık baston direnci
Yetmişlik şarkılarda nazlı-yorgun nağmeler
İçi boş bulutlarla geyikli söylemlerde ele geçtiler
Bu kent meltemin ezik buketi suskun rüzgar gülüm
Acılar denizimden anfora çıkardılar
Köylerimde gündöndüler sarı yaprak saz
Bu yol bitti artık önümde patikalar
Bu beni bensizler tiplemesinin içinde unuttular
Saçım ak alnım açık yazlarım terli sıcak esince
Ufukta yiten bir gemide ışıklar bir bir sönerken
Beni cenazemden dönüyorum sandilar
Necdet TEZCAN
KUŞLARSIZ
Kuşlarsız kaldı yüreğimin köyleri
Son yürüyüşün en güzel insanı
Yalnızlığın ilk ateşine en yakınken
Ağlayışı nihavent güz gülüşlerinin
Kavuniçi mevsimlerin imzaladık aslını
Bir şiire dizeler yamalarken yakalandık
Özgeçmişimde bulut mu ağlar gök
Gülüşünü kekik kokusuyla mezeler
Yeşile türbelendik çöl-yaz fırınlarında
Güle özlem gözyaşlarım güzyaşlarım
Necdet TEZCAN
AYRAÇ
Son şarkıda adın var hüzzam
Alacaklı kuşlar sıraya girmiş dallarda
Aç çocukların şekli şemali bile tersyüz
Terlemeden cebellezi eden hazırlop
Kaşığı kırık bir İstanbul şimdi aklım
Kurgudan kurudan aşırılmış bir saray yavrusu
Yaşatmamışlar ama yaşatmışlar laleli
Taşlı tarla da Zoguldaklı acı badem
Gönlümün kapısı açık ne tıklayan var ne gelen
Ayıplardan örülen tac
Ve ekenden kapanan ayraç
Her yerde sabah olur Üsküdar’ınki unlu
Al sana sorunlar yumağı çözümlü
Aşkın güzelleştiği yerde her yer İstanbul
Boğaz inciyle ilmek ilmek örülmüş dalga
İstasyonda beklerken yoruldum artık ben
Yasa dışı icatlara çanak çömlek söylem
Necdet TEZCAN