Yazın sıcak günlerinde şehir içi yolculuk yapacak vatandaşlarımız için adeta işkence oluyor. Yolcuların yoğun olduğu ,pazarların kurulduğu günlerde yolculuk daha da zorlaşıyor .Akaryakıt zamları nedeniyle sefer sayılarının azalması,araçların bazı günlerde tıka basa dolu olarak geçmesi nedeniyle bazı duraklarda yazın kavurucu sıcak günlerinde halkımız uzun süre araç beklemek zorunda bırakıyor.
Bu durum yolcuların tepkisine de neden oluyor.Bu sorunun tamamını Edirne Belediyesi’ne mal edenler var.
Bazı saatlerde balık istifi gibi dolan araçlarda yolculuk yapanlarda solunum zorluğu ve benzeri sağlık problemi yaşanabilir.Hiç olmazsa böyle zamanlarda ek sefer yapmak mümkün değil mi?
Yolcuların bu şikayetleri okulların kapalı olduğu, yolcu sayısının azaldığı yaz günlerinde artarak devam edecektir.Halkın şikayet konusu olan bu soruna çözüm bulunamaz mı?
--------
HALK SORUMLU DEĞİL
Kuşkusuz ETUS’ yetkilileri de yakıt fiyatlarına birbiri ardına gelen zamlar,girdi fiyatlarındaki artış nedeniyle ekonomik olarak zor durumda.
Yalnız bunun sorumlusu halkımız değildir.fatura halka çıkarılmamalı.
Bu açmaz yolcuların sorunu, Edirne imajını da zedeliyor.
Ben bu duruma tanık oldum.Bazıları “Edirne böyle yaşanacak bir yer değil.geldiğime pişmanım “deyip bu duruma yerli vatandaşlardan da destek bulanlar ile Edirne’ye bu turizm sezonunda zarar veriliyor.
Bu kentte yaşayan herkes Edirne’yi kötü tanıtmak isteyenlere karşı mücadele vermek zorundadır.Bu karalamaya Edirne’yi kötü göstermeye çanak tutanlar, başka kentlerdeki yaşantılara halkın durumuna bir göz atsınlar.Ülkemizde Edirne’nin sosyal yaşantıda ayrı bir yeri olduğu,rahat yaşanabilecek az sayıda ilden biri olduğunu kabul eden emekliler kendi memleketlerine gitme yerine emekliliklerini kentimizde geçiriyor. Bu imajın zedelenmemesi için hepimiz ,her meslekte olanlar katkı yapmalı.Unutmayalım ki bu ülkede Edirne’de yaşamak bir ayrıcalıktır.Bunun kıymetini bilelim.
--------------------
ÖZLÜ SÖZ
KARDEŞLİK
Kuşlar gibi uçmasını,balıklar gibi yüzmesini öğrendik .Ancak bu arada çok basit bir sanatı unuttuk: kardeş olarak yaşamayı.
M.Lüther KİNG
