Bu yıl Cumhuriyetimizin 100. Yılı yurdun dört bir köşesinde coşkuyla kutlandı.
Serhat kenti Edirne; 100.yılı kundaktaki bebeden en yaşlısına kadar Cumhuriyetin çocuğu olmanın gururunu hissetti.
Resmi törenin yanında Edirne Belediyesinin Cumhuriyetin 100.yılı etkinliklerini dört güne yayarak, küçük hanımlar ve Beylerin heyecanını fidan dikimi, park açılışı, Kültür Merkezinde tiyatro gösterimi ve Hasan Ali Yücel çocuk Müzesindeki gösteriler ile çocukların belleklerine ‘’100.yıl kutlamalarında bende vardım’’ diyecekleri anıları biriktirmelerine katkı sundu.
Kültür Merkezindeki fotoğraf sergisi,100.yıl Anıtı proje tanıtımı ve iki köprü arasında Edirne Belediyesi Meriç Sosyal Tesisinin açılışı ilgi gören etkinliklerdi.
29 Ekim akşamı Şükrüpaşa İlkokulu önünden başlayıp, Atatürk Anıtında sonlandırılan ‘’Cumhuriyet Tek, Sonsuza Dek Yürüyüşü’’ne pusetteki bebeden en yaşlımıza kadar katılımın olduğu Edirne tarihsel bir gece yaşadı.
Beni bu yürüyüşte duygulandıran en önemli an Eski Cami yanında sergilenen devasa boyuttaki Bayrağımızın altından geçişimiz oldu.
Aklıma 1.Balkan Savaşında esir düşen dedem ve daha sonra kaybedilen topraklarda 12 yıl başka ülkenin tebaasında yaşayıp 1924 yılında öz yurtlarına gelişlerini anlatan babaannem geldi. Onlar için Bayrağın ne olduğunu düşündüm.
Faruk Nafiz Çamlıbel’in şu dizeleri zihnimde canlandı.
BAYRAK ALTINDA
Bu gün genç, ihtiyar, kadın, kız, kızan,
Uzanıp yatsak da çardak altında,
Boruyu çalınca yarın borazan,
Hemen toplanırız bayrak altında.
Bizi hiç tasalı görmez bu yerler;
Yiğitler, ölürken bile gülerler,
Yeter ki yaşayan er oğlu erler,
Bizi çiğnetmesin ayak altında.
Kalbimiz çırpınır yurdu andıkça,
Gözlerde zaferin nuru yanıkça;
Üstünde bu bayrak dalgalandıkça,
Gönlümüz rahattır toprak altında.
Son söz; YAŞASIN CUMHURİYET! nidaları yurdumun semalarından hiç eksilmesin. Cumhuriyet sevdamız bitmesin.Nice 100 yıllara…
