Cahillik,kendinden başkasının doğrularını kabul etmeyen kitleler her zaman toplumlar için sorun oluşturmuştur.
Sözcü Gazetesi köşe yazarı Yılmaz Özdil, köşesinde bu konuya değinmiş.
“Cahilden daha yıkıcı bir silah henüz icat edilmedi” başlıklı köşe yazısında Özdil, toplumlar için büyük sorun olmaya devam eden cehalet konusunu şu başlıklarla gündeme taşıyor.
“ Bir inan cehaleti ne kadar benimserse kendine güveni o kadar yüksek olur
Cahil, Bilgiyi küçümser, bileni aşağılar. Dünyada her şeyi bildiğini iddia eder.gerçeği tüm boyutlarıyla kendisine anlat kabullenmez.
İşin uzmanları uzun süre bir konuyu anlatsınlar tüm detayları ile izah etseler de duvara anlatmış gibi olurlar .Cahil bunları kabullenmez.
Sabit fikirlidirler. Kendi gibi düşünmeyenin fikirlerini kabullenmezler.
Fikre fikirle karşılık verilmesi gerektiği halde,kendisi gibi düşünmeyenlere bağırıp hakaret ederler ,bu konudaki tartışmaları gürültüye getirirler.
Her makamı kendisine hak görür.Eğitim, liyakat gibi konular onlar için önemsizdir.
Bir işi yapabilir miyim diye düşünmez,hangi koltuğu gösterirsen yadırgamaz anında otururlar.
Hiç bir soruna karşı bilgisi olmadığı halde her sorunu biliyormuş gibi davranır
Cahiller üstlerine dalkavuktur,astlarına ise zalimdir.
Cehalete boğulmuş olan sabit fikirliler,Bugün ak dediğine yarın kara der,bu konuda yemin dahi ederler.herkesin gördüğü gerçeği kendisi de gördüğü halde bu gerçek işine gelmiyorsa inkar ederler.
Sizi her konuda inkar etmeye çalışır ikna olmazsanız sizi yalancılık,gerçeği saptırmakla suçlar.
Hayatı boyunca hiçbir konuda başarısı olmadığı halde başarısız olduğunu kabul etmezler.
Dunning Kurigen sendromudur bu. Türkçe tanımıyla cahil cesaretidir”
Köşe yazarı Özdil’in cahillik konusunda görüşleri bu.Özdil’in bu değerlendirmesine katılmamak mümkün mü.Çevremize bir bakalım. Bu kalıba uyan insan sayısı azımsanmayacak sayıda olduğuna tanık oluruz.Bilim adamlarını dediği gibi “cehaletle,sabit fikirlerle mücadele etmek onları yok edip parçalamak atomu parçalamaktan zordur”
---------------------
FIKRA
BİZDE YABANCIYA YER YOK
Komşu iki evin ilkokul öğrencisi birinci sınıfa giden çocuklarından erkek olanı kız olana sorar:
“Büyünce benimle evlenir misin?”
Kız : “Hayır evlenmem” der.
“peki ama neden.”
“çünkü bizim ailede hep tanıdıklar evlenir.Baksana annemle babam, Büyük annemle büyük babam, teyzemle de eniştem evli. Sen yabancısın” der
