Son iki günde on beş şehit daha verdik.
seçimlerinden sonra olan biten bu.
Terörle savaşımın başından beri kaç şehit verdik? Sanırım kırk binlere yaklaştı.
Bu işin başından beri kaç şehit verdik Kırk binlere yaklaştı.
Çözüm yok… Çözüm nerelerde?
Yok yok yok… Şehit vermeye devam
Ülkemizin üstüne çöken karabasan ve bir türlü bitmeyen kara ve kanlı günler, sürüp gitmekte…Çözüm?.. Çözüm yok.
Bir yanda PKK, öte yanda IŞİD…
Yetmiyormuş gibi bir de 15 Temmuz darbe girişimi ve sonrası.
ABD’nin tavrı ve Rusya’nın tutumu da çok önemli elbet.
Baksanıza, savaşın içinde olanlar değil, bu ikili karar veriyor ateşkese ya da uzatılmasına. Yani yerindeyse; “Davul başkasının takmak başkasının elinde” gibi bir şey.
Oysa terör artık dünyayı tehdit etmekte.En azından ikiz kuleleri anımsamak bunun için yeterli. Günahsız ve sıradan canlar acımasızca canından olmakta. Batı’nın kaypak tutumu da anlamsız ve ilginç.
Savaştan kaçan sığınmacılar da ayrı bir dert.Çoluk çocuk lastik bodlara canı pahasına kaçmak isteyebiliyor. Bu konuda bile Batı’nın verdiği sözleri tutmaması ibret verici.
Önümüzdeki zaman nelere gebe belli değil. Ancak dileğimiz o ki, tümünü birlik ve bütünlük içersinde çözer, yaşantımıza toplum olarak döneriz. Baksanıza terörle savaşım otuz yılı geçti. Bir ürlü e ekliyordu bitmedi, bitmiyor galiba da bitmeyecek sanki.Bu süre içinde can kayıplarımızın yanında, ekonomik çöküntüler de yaşanıyor ister istemez.
Biz kendimizi yiyip bitirirken, olan biten kanımızı dondurmakta. Bazı söylemlerse. Yobazlığın boyutlarını bile aşındırmakta. Yani ötesinde. Önüne gelen, bilip bilmeyen fetva verip duruyor.
Tanrı adına işlenen cinayetler de utanç verici ve insanlık dışı türden, Akıl almaz boyutlarda. Geçim derdi, işsizlik çözüm bekliyor hanidir.
“yarinlar bizim, yarinlar bizim…” bir zamanların ünlü dizeleri, melodisi geliyor aklıma.
Ne diyeceğimi şaşırıyorum.
Ne söyleyeceğimi bilemiyorum.
Ne için yaşadığımı anlamakta güçlük çekiyorum
Ne ekersen, onu biçersin, her koyun kendi bacağından asılır diyor ve ekliyordu sağlığında:
Geberesiceler!…
Çözümsüzlük ne kötü değil mi? Oysa parlamenter sistem çözüm bulmak için değil mi Demokrasiler de öyle, desek uygun olur mu?...
