Çok sağlıklı bir ömür geçirdim. Bu gün 75 yaşındayım ve ilk kez orta derecenin üstünde bir sağlık sorunuyla karşı karşıyayım.
Doğaldır ki insan hayatı sonsuza dek aynı tempoda yürümeyecektir. Yaşadığımız hayatın bir de ihtiyarlık dönemi vardır ve biz bu gün bu dönemin içindeyiz. Bu notumu bitirmeden önce şunu söyleyeyim; Edirne Devlet Hastanesi adeta naçizane Beyazıt Hoca için seferber olmuş durumdadır.
Umarım bu ilgi ve sevgi yaşadığımız problemin çözümünde de inşallah etkili olacaktır.
***
Şu noktayı övünçle vurgulamak istiyorum; T.C Devleti çok büyük bir devlettir. Ve de Anayasasında da belirtildiği gibi; gerçekten sosyal bir devlettir.
Bu gerçeği, Hastanenin günlük yaşamında apaçık görebiliyoruz. Trakya’mızın Tekirdağ’ından, Kırklareli’sinden ve tabi ki Edirne ve köylerinden gelen yüzlerce insanımız büyük bir mizam ve intizam içerisinde muayenelerini olmakta, ihtiyaç duyulanlar yatırılmakta diğerleri de başka yöntemlerle tedavi edilmek üzere evlerine gönderilmektedir.
İki gün acil serviste kaldım. Tetkiklerim ve muayenelerim büyük bir titizlikle yapıldı. O sıkıcı ortamda dahi acil servis doktorları gülümseyebilmekte ve hastalarına en güzel şekilde muamele edebilmekteydiler.
Servisler de aynı güzelliktedir. Her oda da refakatçisi ile birlikte iki hasta kalabilmekte ve çağdaş hastaneciliğin en güzeli burada yaşanmaktadır.
İnsan sağlığı ile birinci dereceden önemli ve etkili olan doktorlarımız ve hemşirelerimiz kaç lira maaş alıyorlar, doğrusu bilmiyorum. Ancak ve ancak benim şahsi gözlemim yaptıkları kutsal görevin karşılığı olarak doktorlarımızın 50 bin TL ve hemşirelerimizin de 30 bin TL maaş almaları; analarının ak sütü gibi helal olacaktır.
Bu günlük burada yazımızı noktalıyorum.
Hastane notlarımızı iletmeye devam edeceğiz.
