Günümüzde yaşamını en zor koşullarda devam ettiren halk kesimİ emeklilerimiz oluyor.Yıllarca çalışıp vergi ödeyen,emekliler hayatını son yıllarını huzur içinde geçirme hakkı kazanan on milyona yakın emeklimiz var.Bunlar sesleri yeterince duyurulmuyor. Aldıkları maaşı ile günlük ihtiyacını karşılamaya yeterli olmayan emekli gelirleri bir biri ardına gelen yeni zamlarla eriyip gitti.
-----------------
YAŞLILIK DÖNEMİ SAĞLIK SORUNLARININ ARTTIĞI DÖNEMDİR
Yaşlılık dönemi,insanların sağlık sorunlarının arttığı,emeklilerin evleri ile hastaneler arasında gidip geldiği bir dönemde emekliler yaşamlarını nasıl sürdürebilsin?
Hesap kitap ortada .Devletin resmi kurumları da yaşanılan pahalılığı gösteriyor.Bu koşullarda emekliler torunlarına harçlık vereceği rahat yaşayacağı bir yana yakınlarından yardım ,istemek zorunda kalmaları ülkemiz için ne acı bir durum.
Bakıyoruz emeklilere karşı bu uygulamayı halka duyurmak amacıyla meydana çıkıp yasal koşullar içinde seslerini duyurmak isteyen sendikalar var.
DİSK tarafından yapılan toplantıdaki katılıma bakıldığında emeklilerin sıkıntısını yeterince duyuracak düzeyde değil,katılım çok az sayıda.
Emeklilerin seslerini duyurmakla yükümlü olanların bu eylemde olmadıklarını ilgi duyadıklarını görüyoruz.
Bu emeklilerin durumlarından memnun olduklarının göstergesi değil midir? Günümüzde “armut piş ağzıma düş” anlayışı geçerli değildir. Hakları almak için mücadele etmek hakkı savunmak gerekiyor.Haklarını alanlar ancak böyle alabiliyor.Çaba harcamadan hak elde edeceklerini sananlar aldanıyor.
Çarşı pazara çıktığında pahalılıktan,zamlardan yakınıp bunun nedenleri için kafa yorup gereğini yapmayanlar için her zaman olduğu gibi zamlar kaçınılmaz olur.
Hiç bir hak lütuf olarak verilmez .Bir çaba sonucu elde edilir.Özellikle dar gelirlilerin temsilcileri Parlamentoda yer almıyorsa hak aramaları daha da zora girer.Bugüne kadar hep böyle oldu ve olmaya devam edecektir.Hiç bir kesim kendisini, doğrudan ilgilendirmeyen kesimlerin haklarını yeterince savunamaz.Parlamentoda emeklilerin ve dar gelirlilerin seslerini duyurup haklarını kazanmada yeterli olmamasının sebebi emeklileri hak aramada toplu hareket etmemsinden,bunu başkalarının emrine bırakmalarından kaynaklanıyor.
Böyle cılız az sayıda yapılan tepkilerle emeklilerin haklarını elde etmeleri çok zor.Emeklilerin sırtından politika yapanlar hakların aranmasında gerekli çabayı göstermediğini görüyoruz.Emeklilerin bu koşullarda hakların kazanımının emanet yetkililerce savunulamayacağı gerçeğini kabullenmeli.Hakların ancak kendilerinin gerçek temsilcilerince sağlanacağını kabul edip siyasi kararlarını ona göre belirlemeli.Yoksa iş işten geçtikten sonra ağlayıp sızlanmak emeklileri sefaletten kurtarmaz.Bugüne kadar olduğu gibi ekonomide dara düşüldüğünde bunun sorumlusu dar gelirliler ve halk olduğu anlayışı sonsuza kadar devam eder.
