5 Ağustos 2013
Tarihi bir gün… Böyle bir gün sanırım tarihin kara kaplı kitabında yerini bulacak, unutulmaz arasına girecektir.
Sanki Silivriye yıldırım düştü. Sanki “az ama yeter” bedduası! Bu kez Ergekon’a düştü. Şok kararlar , cezaya çarptırılanların, ve yakınlarının ocağına incir ağacı dikti.
Akıl almaz türden suçlamalar ve belgelerle (işin içinde olanlar böyle söylüyor) cezalandırılmaları (bazı çevrelerde çok ağır bulunan) , aydın insanlarımızın bu cezaları hak etmedikleri, vurgulanmaktadır.
Darbeci, terörist… suçlanmaları inanılır gibi değil görüşünde olanlar da az değil hani.
İyi de daha önceki yıllarda gerçek darbe yapanlar neden böyle cezalara çarptırılmadı. Teşebbüs başka, eylem başka değil miydi? Darbelerin büyük bölümü boşuna mı yapıldı sonra. Ülkemizi oralara sürükleyen nedenler neden görülmez. Darbe şöyle ya da böyle; demokrasiye müdahaledir. Olmaması olmasından her zaman her yerde daha iyidir. Ama toplumu oralara sürüklememek de hepsinden daha önemlidir.
Bunları yazmaya çalışırken Mısır’da katliam… Yüzlerce, belki de soykırım , (katliam) haberleri.. Yüzlerce, belki de binler katliam haberler,. İnanılmaz boyutlarda ölen ve yararlanlar haberleri…
Olacak iş değil, bence. Müslümanın Müslümanı kırdırması olacak iş mi be kardeşim? Hani o “ Allah’ın verdiğini Allah alır” özdeyişi nerde kaldı?
En çok gücüme giden olaylardan biri de Allah’ın adını anmaları. O bölgelerde şimdi yaşananlarla işkembe kardeşlerle bir ilgisi var mı?
Tanrı’nın ilgiyle soykırımın ne ilgisi var. İslam kardeşliği artık tarihe kalıştı gibi geliyor bana. İnsan kardeşliği daha uygun sanıyorum.
Hepsi bir yana, bütün insanlar eşittir, şu ayırımlardan vazgeçelim artık. İnsan her zaman her yerde, her zaman insandır.
Var mı üle paça be kızanım…derler bizim köyde!...
