Tv’den:
Filenin efeleri na mağlup 16. Turunda.
Voleybolda (erkekler) Kanada’yı 3—0 mağlup etti. Sabah saat 9
Cemal Süreya’nın “Seviş YOLU” adlı kitabında şu dize 16 şiirin son dizesi olmuş.
“Keşke Yalnız bunun için sevseydim seni”
Ve işte o şiirler den biri:
İKİ KALP
İki kalp arasında en kısa yol
Birbirine uzanmış ve zaman zaman
Ancak parmak uçlar ı değebilen
İlk kol
Merdivenlerin oraya koşuyorum
Beklemek gövde kazanması sevdanın
Çok erken gelmişim seni bulamiyorum
Bir şeyin provası yapılıyor sanki
Kuşlar toplanmışlar göçüyorlar
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni
Cemal Süreya
Bir futbol maçı öncesi oyuncular yanlarındaki çocuklarla sahaya giriyorlarken. Yanlarında bir depankart Taşıyarak girdiler sahaya. Böye görüntüler çok zaman oluyor. Ancak bu kez pankarttaki yazı ilgimi çekti. Böyle uyarılar a çok ama çok gereksinimiz var. Belki sizin de ilginizi çeker ve yararlı bulursunuz. Yazıyorum:
NEFRET YOK; FUTBOL VAR
Araştırmalara göre dünya nüfusunun yarısı futbal izleyicisi imiş. Yani dört milyar insan maç seyircisi.
Bakıyorum; ekranlara, bir çok kanalda yemek programları var. Yani kanalların bir bölümü mutfağa dönmüş.
Hele yarışma biçiminde bir program var ki, tam evlere şenlik. Çünkü ucunda para da var. Kıran kırana bir yarışma. Üç tane de yönetici var. Bunlar pişirilen yemeğin tadına, lezzetine bakmakta. Oysa artık bunlar solandı. Yemeğin besin değeri ne? O açıdan bakılıyor artık. Kokusuna, görüntüsüne, lezzetine değil…
Hava mı?
Sabahtan beri hava bulutlu. Ve hiç açmadı. Ancak yağmur da bir türlü yağmadı.
Yine ekrana döndüm yüzü mü?
“Ya ak partiye katıl ya silivrye tıkıl” “Seçim işlemlerinde muhatap CHP’dir”
NERDEYİM
Utancına sığınmış
Bir çocuk gibiyim akşamları
Gökyüzündeki lekelere takılır uçurtmam
İner çıkarım meyveli ağaçlara
Hıncımı alırım
Aklımı çelen bulutçuktan
Küçücük kaçak evler yaparım kıyılarıma
Denizin ürpertisine değer ellerim
Evin önünde durur umuttan kayığım
Ben kimbilir nerdeyim
N.Tezcan
