Uzunca zamandır gergin bir ortamda 16 Nisan’a ulaştık. Önemli bir gündü 16 Nisan. Beklenen halk oylaması günü. Bu güne ulaşana değin neler gördük, neler duyduk. Söylemler hakaret ve küfür düzeyine indi. İstenmeyen daha bir çok olay yaşandı ne yazık ki…
O sabah her gün olduğu gibi uyandık. Kahvaltıdan sonra ilk işimiz olarak düşündük sandığa gitmeyi. Ve erkenden yollara düştük. Güneşli ılık ama sıkıcı bir hava. Kıpırtısız, sessiz bir Pazar. Giderken de gelirken de bir çok tanıdıkla karşılaştık. Gözlemlerime göre ilgi yoğundu.
Sandığımız Trakya İlköğretim okulundaydı, her zaman olduğu gibi. Çalıştığım yıllarda sandık başkanlığı yaptığım günleri anımsadım birden. Çoğu bir olay olmadan sonlanmıştı.
Evden çıkmadan önce yanımızda olması gereken belgeleri yeniden ve bir kez daha gözden geçirdik. Hazırdık…
Görevlilerin de yardımıyla sandığımızı kolayca bulduk. Sırada beklemedik bu kez. İşlem çabucak bitiyordu.
Gereken evrakları başkana verdik. Seçmen listelerinden adlarımız bulundu. Tercihimizi yapıp zarflayarak şeffaf sandığa attık. İmzamızı atarak işlemi sonlandırdık. Görevimizi yapmanın huzuru içinde evimize döndük.
Sonuçları beklemeğe başladık.
Sonunda doğu da 16’da, batıda 17’de sandıklar açılmaya başladı. İlk sonuçlarda “Evet”ler bayağı fark yaptığı görüldü. Zaman geçtikçe, bu kez evet oyları düşmeye, “hayır” oyları yükselmeye başladı.
Ve bilindiği gibi çok az bir farkla “Evet” dedi halkımız.
Şimdilerde ne olacak henüz belli değil. Zaman içinde hep birlikte göreceğiz. Bu arada yakınmalar da yok değil. Resmi açıklama sonrası her şey netleşecek. İtirazlar olur mu, sonuçlar etkilenir mi ?..
Edirne ve Trakya’da hayırlar önde. Oy sayımları daha öncekiler gibi; aşağı yukarı. Sonuç ne olursa olsun, umarım ülkemiz için iyi olur, diye düşünmek istiyorum.
