Daha önceki yıllara baktığımızda eğitimin köylerde yaygınlaşmasını sağlayan halkın aydınlanmasına öncülük yapan çağdaşlaşma yuvası köy okulları binaları şimdi harabe halinde.
Bakıyoruz okulların duvarları yıkılmış. Köylerin eski örnek görüntüleri yok olmuş. Okul Bahçecindeki Atatürk büstleri kaldırılmış bunları gördükçe öğrencilik yıllarımı hatırlıyorum.köy Enstitüsü mezunu, bugün rahmetli olan öğretmenimiz Şaban Patır, okulun bahçesini öğrencilerle birlikte park gibi yapılmasını sağlamıştı.
Tüm imkansızlıklara rağmen okul ve çevresi pırıl pırıldı,bahçesinde çevresi çiçeklerle kaplı Atatürk büstü vardı.Ulasal Bayram günlerinde veliler de kutlama törenlerine katılırdı.Öğretmenimiz ve öğrenciler yaptığı konuşmalarında Türkiye Cumhuriyetini önemini vurgular ona sahip çıkılmamsı ifade edilirdi.
İstiklal Marşı okunmasında veliler de saygı duruşunda bulunurdu.
O zamanda veli,öğretmen,öğrenci birlikteliği güveni sağlanıyordu.Beş sınıfı okutan öğretmenimiz çok sayıda öğrencinin okuluna devam ederek başarılı olmasını sağlamıştı.Bugün eğitimde başarılı olmasını sağlayan o dönemde mezun olan emektar eğitimcilerimizdir.
Köy Enstitülerimiz yok olduğu gibi öğretmen yetiştirmede örnek oluşturan öğretmen yetiştirilen okullarımız da yok oldu.
Daha sonraları yok edilme sırası köy okullarına geldi .Öğrencilerin azlığı gerekçe gösterilerek köylerdeki eğitimin taşıma sistemi ile yapılması kararlaştırıldı. En az nüfuslu da olsa her köye bir imam atayan yöneticiler köylerde okulların devamına engel oldular.Taşımaya harcanan para ile köy okullarının devamı sağlanamaz mıydı?
Şimdi köylerimizde öğretmen yok. Devleti temsil eden en yetkili kişinin öğretmenin olmaması ülke yöneticilerini rahatsız etmiyor mu? Köylerimizde İstiklal Marşı okunmuyor. Bazı köylerimizde bayrağımızı sadece muhtarlık binalarında görüyoruz.Öğretmenlerimiz halkın her konuyu danıştığı birçok sorunu çözdüğü önder insanlardı.
Köylerimiz şimdi bu denli önemli eğitim görevlisinden mahrum kaldı
Köylerdeki harabe halindeki okullara baktıkça eski öğrencicik yıllarımı hatırlıyor ve imkansızlıkla geçen o günleri özlüyorum Köylerdeki okulların kapatılmaması gerektiğini köylülerimiz her ortamda dile getiriyor ve “okulsuz köy olur mu?” diye sitem ediyorlar.
