Dereden su içtiğimiz zamanlardı
Karanlıkla konuşurdum geceler boyu
Ve çıkar bir yol ararken Bağda dağda
Kayboldum kendi çıkmazımda
Ne Istırancalar kaldı meşe- gürgen-alıç
Ne Ilgaz’lar ne Tanrı ne Nemrutlar
Çözümsüz bir yol ayırımındaydı ayak izlerim
Önce haşlandım, sonra taşlandım
Bir baktım gelip geçmiş o tren dumanıyla
Bir de baktım sonsuzca susmuş parçalanan kuş
Bir sanrı imiş derelerden içtiğim su
Yaşlandım Devrek bastonu oldu yandaşım
Son duraklardan bakıyorum ateş ve duman
Yalnız yaşamın acıklı ve son köyünden gelen
Son hep aklımdaydı zaten yine öyle
Son duraktan bakıyorum artık bile bile
Muallakta Arafatta arandım yoktu aradığım
Her şey ama her şey bitecek, sona erecekmiş
Şarkılar söyledi kulağıma artık her şey yokini
Vizeli N.T
