Hiç beklenmedik bir zaman diliminde karga, martıyla karşılaşır…
Ve demiş ki karga, martıya:
-Gri beyaz tüylerinle, çok güzel bir kuşsun. Çok iri ya da iyice minnacık değilsin. Uçarken o süzülmelerin ve kanat çırpmaların da göz alıcı. Hele o yolcu gemilerinden atılan simit parçalarını havada kapman inanılır gibi değil.
Su ya da deniz neredeyse sen oradasın, maşallah!..Kıyılar senin yurdun gibi…
Kaç yıl önce Edirne ve çevresinde martı yoktu. Şimdilerde Meriç, arda ve Tunca’da biriken kum adacıkları martıların üssü gibi. Sabah oralara gidiyor akşam hava kararmadan kent merkezine dönüyor geceyi çatılarda, bacalarda geçiriyorsunuz.
Etinizin yenmemesi de sizin tür için büyük bir şans. Yoksa avcılar sayınızı azaltır, belki de bitirirdi.
Hele nehirlerin içinde görünmeyen balıkları, uçarken görüp pike yaparak yakalayıp yutmanız en ilginç görüntülerinizden. Yani tam fotoğraflık.
Hepsine aklım eriyor da o attığınız çığlıklar neyin nesi?.. Çirkin bir ses, rahatsız edici üstelik. Başka dil bilmiyorsunuz galiba. Nerden çıkıyor o can sıkıcı , kulak tırmalayıcı ses?.. Bir türlü anlamıyor, anlayamıyorum…
Aldı martı:
- Sen önce kendi sesine bak. Sesten başka her şeye benziyor. Bunu sen de biliyorsun. Yani:”Tencere dibin kara senin ki benden kara!...” hesabı, galiba. Öyle olmasaydı tilkinin oyununa gelip ağzındaki peyniri kaptırmazdın.
- İlkokul kitaplarında bile, çirkinliğini anlatan manzumeler vardı:”Karga karga gak dedi/ Çık şu dala bak dedi/Çıktım baktım o dala/ Bu klarga ne budala…”
- Tüylerin, bacakların, kapkara; gagan ve kuyruğun da öyle. Çirkinlikler abidesi gibi bir şeysin yani!..
- Aldı kara karga:
– Aha, ah be martı!... Derdimi eşeledin acılarıma acı kattın. Ancak, şu gerçeği de unutma:
Mitoloji bil,ir misin; ey martı:
O zamanlar ben de bembeyaz tüyleri olan güzel sesli bir kuşmuşum.
İDA Dağlarında yaşayan tanrılar tanrısı Zeus b,ir gün beni yanına çağırdı. Eşlerinden birinin onu aldattığını, söyledi ve izlemem için bana görev verdi. Sonuç ne olursa olsun, doğruyu söylerse ceza vermeyeceğini de ekledi.
Ben de görevimi yapmak için günlerce o kişiyi izledim. Sonuçta, baktım ki dedikodu doğruymuş. Ikına sıkına doğruyu söyledim ben de.
Öyle bir kız dı ve kükredi ki anlatamam. Verdiği sözde durdu ama o öfkeyle beni böyle kapkara bir kuşa dönüştürdü. Canımı kurtardım ama güzelliğimi kaybettim.
Ya işte böyle benim cırtlak sesli ak kuşum.
Neyse , insanlar be3nim de etimi yemez. Bu konuda ikimiz de şanslıyız. Yaşadığımıza şükredelim doğrusu.
Gökten üç ayva düştü. Biri martıya, öteki kargaya; sonuncusu da Üsmen Agaya..
Dedik. Bu gün de kuru, bulgur ve turşu yedik…
