Teknoloji ile birlikte iletişim alanları, sosyal medya ne kadar gelişirse gelişsin öğrenmenin, kalıcı bilginin en güvenilir kaynağı olarak kitap okumadan geçiyor.
Gözlerin kitap satırları ile buluşması, sabırla kitap okuma alışkanlığı kazanmak öğrenimin merkezi olduğunu kabul etmeliyiz.
Bir zamanlar hatta günümüzde de ”Okursam ne olacak” anlayışı, çağdaş, demokrat medeni olduğu iddiasında olan bir ülke insanına yakışmıyor.
Bir zamanlar ,adı okuma ile bütünleşen kıraathanelerin bir köşesinde kitaplıklar vardı. Şimdi buralarda kitap göremezsiniz. Var olanlara da ilgi yok. Kitapla ilgileneni göremezsiniz .
Kıraathaneler kağıt ve taş oyunları merkezi oldu. Şimdi bir de oyun kağıtları ile fal bakma akışkanlığı yaygınlaştı .Faal bakanlar olumlu sonuç aldığında mutlu oluyor.
Ülkemizde ve bölgemizde modern kütüphaneler var. Eskiden olduğu gibi dar mekanlarda gerektiğinde ayakta kitap okuma yok.
Kütüphane mekanlarında rahatlıkla yararlanılacak, ,oturulacak yerler ve internet sistemi var.
İstediğiniz eserleri buralara konulan kıstasın dışında bulabilirsiniz. Kütüphanelere kayıt yaptırıp okumak için evlerinize de kitap alabiliyorsunuz. Tüm bu İmkanlara karşın kütüphanemizde baktım az sayıda öğrencinin dışında kimseler yok
Onlar da sınavlara hazırlık için buradan yararlanıyor. Japonya gibi bazı ülkelerde yolculuk yapan insanların kısa yolculukta da olsa kitap okudukları biliniyor. Bizim toplu taşıma araçlarımızda elindeki telefonu parmaklayan gençlerimizin olması üzüntü verici.
Birileri, okuyarak öğrenmenin ne denli önemli olduğunu gençlerimize anlatmalı. Her bilginin internet, sosyal medya kanalı ile çözüldüğü anlayışını yanlış olduğu anlatılmalı.
Bir an için bu imkanların yok olduğunu düşünelim. O zaman ne olacak. Kahvehanelerde sağlıksız ortamda zaman tüketen her yaşta vatandaşlarımızın bu zamanlarının bir kısmını kütüphaneye ayırması moralleri ve sağlıkları açısından çok önemli.
Özellikle salgın hastalıklarını eksik olmadığı günümüzde bu daha da önem kazanıyor
