28 Aralık Cumartesi günü Ozan Ağacı grubu olarak Edirne lisesinden Yetişenler Derneğinde toplandık bir kez daha. Uzun yıllardır süren bu buluşmalarda ozanlarla ve şiir sevenlerle bir arada oluyoruz. Sanırım 20. yıla yaklaştık.
Bu buluşmanın bir özelliği vardı. Ünlü ozanımız Behçet Necatigil’de 40. Ölüm yıldönümü nedeniyle anacaktık. Öğrencisi olduğum için bu görev bana verilmişti. Sevdiğim saydığım ve örnek aldığım hocam İst.Eğitim Enstitüsünde öğrenciyken yardımcı branşım olan Türkçe derslerimize gelmişti.
Necatigil 16 Nisan 1916 doğumlu. 13 Aralık1979’da 63 yaşında aramızdan ayrılmıştı.
Ben önce kitaplığımda bulunan kitaplarının bazılarını buldum.Gönderdiği mektupları yazdığım yazı ve şiirleri buldum. İnternet aracılığı ile birkaç fotoğrafını büyütüp salonun uygun yerlerine astım. O yalnız şair değildi. Radyo oyunları, Almanca’dan çevirileri, düz yazıları, Edebiyatımızda isimler , Eserler sözlükleri ile tanınmıştı.
Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü yapıtında kendini şöyle tanıtır:
“Şiirde kırk yılını, doğumundan ölümüne,orta halli bir vatandaşın: birey olarak başından geçecek durumları hatırlatmaya; ev-aile- yakın çevre üçgeninde , gerçek ve hayal yaşantılarını, iletmeye, duymaya harcadı.. Arada biçim yenileştirmelerinden ötürü yadırgandığı da oldu, ama genellikle, eleştirmenler onun için, tutarlı ve özel bir dünyası olan bir şair dediler”
Sanırım “Söyleriz” yapıtındaki şiirlerinden bir bölümünü çoğaltarak toplantıya katılan arkadaşlara birer tane dağıtıldı.Arkadaşlar da O2un şiirlerinden sunarak destek oldular. Eşim Suzan Tezcan’ kızımın kızım Özlem Tezcan Dertsiz’in” Caz Kedisi” Dergisinde çıkan Necatigil’le
İlgili yazısını sunduBen ayrıca kısaca yaşamını,tanışıklığımızdan kalan anıları , şiirlerinden örnekler vererek sundum.Davet yazımı da yazmıştım özellikle yerel basını davet ettiği belirtmiştim ama ne yazık ki teşrif eden olmadı. Böyle bir etkinliğe ya da etkinliklere ilgisiz kamanın hoş olmadığını, olmayacağını belirtmek istiyorum… Toplantıda az kişi vardı. İki arkadaş Lüleburgaz’dan teşrif etmişlerdi. Toplantının en güzel yana izleyenlerin ilgi ile dinlemesi oldu kanımca. Bu da beni çok mutlu etti.
Bu arada Ozan Ağacı Grubunu kurulmasın öncülük eden ve uzun yıllar emek veren Mehmet Ağırgan’ı da üçüncü ölüm yıldönümünde anımsadık ve andık. Eşi Özlem Ağırgan bu sorumluluğu üzerine almış durumda ve sürdürmekte…
Fotokopi ile çoğalttığım ve toplantıya gelenlere dağıttığımı söylemiştim ya, şiirin birini kendime ayırmıştım. İşte o şiiri alıyorum yazıma: (SÖYLERİZ yapıtından)
ŞAİRLER
Ne gördükse iyi kötü
Ömür biter biz hâlâ
Söyleriz.
Ne varsa şu dünyada
Türlü görüntüler
Gelsek de sonuna
Söyleriz.
Bazan boş günler
Geçer biter dolunca
Söyleriz.
Ne biter
Ne kalır geçmiş kitaplarda
Ölümden sonra da
Söyleriz.
Behçet NECATİGİL
