Zaman su gibi akıp geçiyor.
Yarın sevgili Annemizin ölüm yıldönümü.
9 Şubat 2006 günü kaybetmiştik sevgili annemizi.
81 yıllık ömrünü 14 yıl önce tamamlayarak aramızdan ayrılmıştı.
Karlı ve çok soğuk bir kış günüydü ve yollar bile kısmen kapalıydı.
Uzunköprü Belediyesinin ambülânsı ile zar zor götürebilmiştik Meriç İlçesine.
Hava muhalefeti nedeniyle babamın yanına gömülememişti hatta.
Belediye Başkanı Erol Dübek’in ilgisi ile mezarı bile kepçe ile açılabilmişti.
Mezarlık yolu da Belediyenin greyderi tarafından açılmıştı.
Hava muhalefeti devam ettiği için de duasını bile alelacele yapıp dönmüştük.
Allah gani gani rahmet eylesin inşallah.
Taksiratını af, mekânını cennet eylesin.
Bir devlet memuru ailesi olarak yaşadıkları mütevazi hayatın içinde beş evladı yetiştirip okutup topluma kazandırma görevinde elbette o vefakâr ve cefakâr anamın büyük katkıları ve fedakârlıkları oldu.
Çok iyi hatırlıyorum; aybaşına, yani babamızın maaş alacağı güne birkaç gün kala tüp bitmesinde diğer aya girsin diye dua ettiğini bilirim sevgili anacığımın.
Kolay değildi tek maaş ile beş çocuğu yetiştirmek okutmak ve hayatı idame ettirebilmek.
Nur içinde yatsın.
Mekânı cennettir inşallah.
Herkesin anası çok iyidir ve bütün anneler o annelik özelliğinin kendilerine verdiği duygusallık ve fedakârlık ruhu sayesinde çok mükemmel insanlardır, ama benim anacığımda çok iyi ve çok muhterem bir insandı inanın.
Birinin kalbini kıracak, onu üzecek diye ödü kopardı.
Yardımsever ve hoşgörülü bir insan oluşu nedeniyle tüm dost meclislerinin aranan ve baş tacı edilen kadınıydı.
Sakin ve munis tavrıyla aza bir hanımefendi insandı.
Özlemle anıyorum seni, benim tonton yüzlü asil annem.
Özlüyorum seni, hem de çok anam.
Ama kız kardeşim de burnumda tütüyor anacığım.
Bilemiyorum ama çok özlüyorum onu.
Ruhunuz şad,mekanınız cennet olsun inşallah.
