Baştan hiç gözüm tutmamıştı. Okumaya başlayınca da aynı görüş bir yere kadar devam etti.Ancak daha sonra akan bir ırmak içinde buldum kendimi.Anlatım, derinleştikçe akıcılık da başladı. Birakacağımı sanmıştım ama okumaya devam ettm. İlerledikçe bırakmak istemediğim ortaya çıktı. Biraz uzunca sürse debırakmadım ve bitirdim. Tam 350 syfalık ve çeviri olan kitabın çok eskilere dayanmasına rağmen okunması gerektiğini sonucuna vardım.Ve okudum, okudum, okudum.
Hele arka kapakta Mehmet Başaran'ın açıklamalarını görünce, merakım iyice artti İşte bir alıntı:
“Tanrılar yarattılar, onlardan korktular, yardım beklediler, inanarak yalvardılar ve dinler oluştu.
Her şeyi insan yarattı.
Uyandırıcı, bilinçlendirici aydırıcı bir yapıt Geçmiş birikimlere yaslanarak, daha güzel bir dünya; özlemlerin gerçekleşeceği bir yaşam yaratma gücü, inancı kalacak damağınızda.” Artık kimliğini bilelim:
HÜSEYİN KENAN GÖREN
ANGALTA KİGALŞE
Yukarıdaki Büyükten Beri Aşağıdaki Büyük'e
(Sone Yayınları)
Kitaptan bir bölüm. Benim ilgimi çektiği için aktarıyorum:
“İnsanın boyun eğmesi kaşlarından anlaşılır.Direnen insanın kaşları hareketlidir. Kısılmış gözlerdeki öfke dolu kartal bakışları, kalkık ve çatık kaşlar tamamlar. Bezgin tembel ve boyun eğmiş kişilerin ilkönce kışları düşer. Kölelerin ve yoksulların direnme çabaları, özgürlük istekleri tükenince yaşama bıkkın gözlerle bakarlar. Bıkkınlık yaşamlarını yönlendirir, düşüncelerini etkiler. Daha iyiye ulaşmak için çabalamayı düşünemezler. O bakış genellikle çocuklarına da aktarılır ve yoksulun çocuğu yaşama yoksul bakar, öyle de
yaşar…”
-----------------------------------------------------------------------------
“İşte hancı ben her zaman böylayim…” Desem de kimseyi inandıramam. Ama bu yapıt düşünmesini bileneleri, ilk çağın doruklarında dolaştırır.
Artık kitabın okunmadığı bir dilimdeyiz. Teknik çıktı, kitaplar okunmaz oldu. Ancak kim ne derse desin yine de 0okuyan kazanır, demekten kendimi alamıyoru.
Kitapsız kalmayın bence, e mi? Derin ve olumlu düşünebilmenin en önemli yoludur okumak. En azından ufkumuzu açar, insan olduğumuzu anımsatır…
KÜLLENMEDİ
Ocakta yanan ateş
Umutlar, sönmedi
Yüzyıllar, geldi gitti
Ayrılık küllenmedi
Bacada tüten duman
Yine ayrılık yazdı
Kerem geçti gitti de
Aslı yalnız mı kaldı?
Çağ, uygarlık da olsa
Ayrılıklar yine var
Hep aynı şarkıyı söyler
Her yerde makineler…
(Medeniyet Yuları kitabımdan)
N. Tezcan
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.
