17 Nisan 1940 genç Cumhuriyetin uygarlık savaşının devam ettiği yıllar.
İş içinde Eğitim İlkesiyle ülkenin ihtiyacı olan üretimin artırılması amacıyla ülkenin 21 noktasında teori ile pratiğin iç içe girdiği eğitim kurumları Köy Enstitüleri açıldı.
O yıllar nüfusun çoğunluğu kırsalda yaşıyordu.
Enstitülerin öğrencileri köylerden gelerek sorgulayıcı ve çözümleyici düşünen bireyler olarak köylerine dönüyorlardı.
Köyde yaşayanlar Enstitülü çocukları sayesinde Tarımda yenilikçi yöntemlerle tanışıyor ve Yurttaş olmanın onurunu yaşamaya başlıyordu.
Sonuçtan rahatsız olan Egemenler ; Ülkemizin çağdaş uygarlık yolunda mesafe almasına katkı sunan üretime dönük bir eğitim anlayışı güden Enstitüleri kapattı.
Enstitülerin İş İçinde Eğitim ilkesi Eğitim sistemimizin felsefesi olmaya devam etseydi ;
Eğitim üretim ilişkisini kuran ve istihdam sorunu konuşulmayan,
İhracatı ithalattan fazla olan ,
Ortak aklın egemen olduğu bir toplum,
Çarpık gelir dağılımının ,
Plansız sanayileşmenin,
Beton yığınlarına dönüşmüş kentlerin olmadığı bir ülke mümkündü.
Geçte kalsak Kentlere yığılan nüfusumuzu Köy Enstitüleri felsefesinden yola çıkarak Eğitmek görevimizdir.
Unutmayalım Ülkelerin Bekası ekonomik özgürlükten geçer.
Son söz Enstitülerin aydınlanmacı ışığı ülkemi aydınlatsın.
