17 Nisan 1940 Eğitim tarihimizin unutulmaz atılımlarından olan Köy Enstitülerinin kuruluş günü. Köy Enstitülerini unutulmaz kılan ‘İş için, İş içinde eğitim’ ilkesiyle üretken bir toplum yaratma idealidir.
Köy Enstitülerinin kurulduğu yıllarda ülkemiz nüfusu 18 milyon ve çoğunluğu köylerde yaşıyor. Genç Cumhuriyetin yurttaşlarını bilinçlendirmek için okuryazar sayısını hızla arttırıp ve üretimi hızlandırması gerekiyordu. Bu düşünceyle zeki köy çocukları köylerinden alınarak öğretmenlik kariyeriyle birlikte köy kalkınmasına model olabilecek beceri kazandırılarak köylere gönderildi.
Enstitülerde teorik ve uygulamalı derslerin yanında Demokratik bir işleyiş hakimdi öğrenciler okul yöneticileri ile değerlendirmeler yapabiliyor. Okullar ortak akılla yönetiliyordu.
83 yıl önce kurulan bu kurumların yarattığı atmosfer zamanın egemenlerini rahatsız edince önce beceri dersleri azaltılarak adları köy öğretmen okulu olarak değiştirildi 1954 yılında çıkarılan bir kanunla kapatıldı. Enstitüler sadece 17 251 mezun vermesine rağmen 83 yıldır halen konuşulur olması düşündürücüdür.
Köy Enstitülerinin ‘İş için,İş içinde eğitim’ ilkesi Eğitim sistemimize yerleşseydi şu anda konuştuğumuz sorunların yerine Bilişim teknolojisinin yarattığı fırsatları yaşamın tüm alanlarında ithal ederek değil kendi beyinlerimizle üretir ,Üstün yetenekli beyinlerimizi uluslar arası tekellere kaptırmazdık.
Değerli okurlar yazımın Köy Enstitüleri ve Demokrasi bu başlığı seçmemim nedeni Demokrasinin Ekonomik ve düşünsel özgürlükle ilişkili olduğu nedeniyledir. Enstitüler üreterek toplumunun özgürleşeceğini, Hakça paylaşımın ve gönencin ortak değer olarak yaygınlaşmasını hedeflemişti.
Kısacası Cumhuriyetimizin ikinci yüzyılında; Ortak aklın egemen olduğu Demokrasisi güçlü, üretimiyle göz kamaştıran bir ülke yaratmak bizim elimizde Haydi! Hep birlikte balık verilen değil, Balık tutmayı beceren toplum olmak için ;Özgür Birey, Örgütlü Toplum yolunu açan nitelikli üretimi hedefleyen EĞİTİM talebine…
