Huzurlu,mutlu ve arzu edilen şekilde hemde.
Elbette mutsuzluk yaşayanlar,başlarına gelen felaket ile sıkıntı içinde olanlar vardır ve olacaktır da.
Çünkü dünyada yaşam bu.
Birileri yas tutarken diğerlerinin düğün dernek yaparak mürvetlerini kutladıkları çok olmuyor mu?.
Allah herkese acısız sıkıntısız ve kahırsız nice bayramlar nasip etsin.
Sosyal Medya hesabımdan da paylaştığım gibi bu bayram büyük erkek torunumun evinde misafirdik.
Bayram oluşu nedeniyle uçuşların sıklaşması çok uzun birlikte olmamıza engel olsa da bir araya geldiğimizde gerçekleştirdiğimiz hasret giderme birlikteliği yetti hepmize.
Küçük oğlum zaten İstanbulda ve evlatlarının Basketbol programları nedeniyle Edirne'ye gelemeyeceği için birlikte olduk.
Cuma gidip Çarşamba saat 14.00 te dönünce bu yazıyı yetiştirmeye çalışıyorum ama bilmem gazetedeki kardeşlerimin durumları nicedir.
Bayramlar insanların en mutlu günleri.
Eski Bayramları hep över ve methiyeler dizeriz.
Aslında değişen hiçbir şey yok.
Şimdinin çocuklarıda bizim yaşlaya geldiğinde bu günleri arayacaklar.
Elbette teknolojinin ve maddi durumları eskiye oranla çok daha iyi olması eski bayramları gölgede bırakıyor ama yine de Bayram Bayramdır demek lazım.
Bizlerin bayramlarda görebildiğimiz armağanları yılın her sürecinde elde edebiliyorlar çünkü.
Günün şartlarına göre anne ve babamızın bizlere alabildiği bayramlıkların hala belleğimizde yer eden anılarını anlatırız çok kez.
Bayram sabahlarında kurulan ve çok kişinin oturacak yer bulamadığı bayram sofralarının güzelliğini ve mutluluğunu hatırlamamak mümkün değil.
Adı üzerinde bayram işte.
Yani sevinç, coşku ve mutluluk.
Millisi de dinisi de Türk milleti için çok önemli sayılan hasletler.
İşte dini bayramlarımızın ikincisi olan Kurban Bayramını idrak ettik.
Erişenlere ne mutlu.
Bayram sabahlarında kurulan ve çok kişinin oturacak yer bulamadığı bayram sofralarının güzelliğini ve mutluluğunu hatırlamamak mümkün değil.
Aile ferlerinin bir araya toplanmasıyla büyük bir mutluluk ve huzur duyarak kahkahalar atan ve genç yaşta aramızdan ayrılan babamızı, evlatlarına ve torunlarına en iyi ikramı yapabilmek için çırpınan temiz yürekli nur yüzlü anamızı her zaman olduğu gibi yine dualar ile anarken, yetmiş yıllık ömrün içinde yaşadığımız acı tatlı bir çok anıyı beynimizde canlandırarak yâd etmeye çalışıyoruz her Bayramda.
Aslında hayat devam ediyor, senaryo ayni şekilde sahneleniyor ama değişen sadece figüranlar oluyor.
Geçmiş günlerin çocukları şu anda baba ve dede rolünde oluyor.
Yıllar sonra bizim çocuklarımız ve torunlarımızda geçmiş bayramları anlatırken; “bizim zamanımızın bayramları” diye söze başlayacaklar.
Tıpkı şimdi bizim söylediğimiz gibi.
Hayat ve yaşam bu işte.
Cenabı hakkın bizlere bahşettiği ömrü en güzel ve anlamlı bir şekilde yaşamak asıl olan.
Yaşamımızın tümü bayram tadında geçsin inşallah..
