Bu acılı günlerde bir şiirle oyalanmak iyi gelir diye düşündüm. Bilmem yanılmış olabilir miyim? Şiir her zaman yakınlarımızda olmalı bence.
Şiir sevenlere şifa olabilir. Duygularımıza çiçek açtırabilir kanısındayım. İster inanın, ister inanmayın. Haydi şiir ola:
AŞK YOKSA
Ateşle barut bir arada durmaz derler
Neden dursun ki?
Gizli saklı olsa da aşkın ayıbı olmaz
Siz dursanız da o durmaz
Dört dörtlük bir esinti geçti yanımdan
Onları esinle yürürken gördüm el ele
Tüm fesleğenler açıverdi anın fotoğrafında
Gök yüzünde utangaç bir gülümseme
Çırpınan denizde fenerin göz kırpışı
Aşk bu yasak tanımaz
“İki kişiliktir” demiş ozan dizelerinde
Gerisine ne düşer bilemem keltoş
İki tek uçurtma hazzın doruklarında
Tenlerde şölen şenlik sellenir
Ne yalanı vardır, ne kimseye zararı
Aşkın günahı olmaz
Karlı bir güne uyansa gurbet
Harelenir şakayık şarkıya döner bahar
Işıksa uzaklaşır yüreklerden
Hele kapanın ca perdeler
Aşka dur demek olmaz
Gözler devreye girer samanlık el eder
Evin iç hallerine tanıktır çiçekler
Çocukça şakıyorken dallarda kuşlar
Bir yeni dünya uyanır beşikte
Sevmek hoşgörü hepsi el ele
İnce iştir şakaya gelmez
Aşk varsa yuva yıkılmaz
Gönüller bir olunca her kuytu seyran
Orası burası demeden yaşar, yaşayacak
Dünyanın en ücra köşesinde bile yaşayacak
Burnundan kıl aldırmaz
Aşk asla sınır tanımaz
Damarlarımızda kentin mavi gökyüzü
İçimizde fidan fidan orman
Kavgasız gürültüsüz de olmaz
Ey ahali hepsi bir yana
Ey oyunbozan ne işin aramızda
Aşk yoksa yaşamın tadı kalmaz
N.T
