Son yazımda belirttiğim gibi Okulların açılış günleri çok önemli ve heyecanlıdır.Öğretmen, Öğrenci ve Veliler yeni bir yıla başlamanın mutluluğunu ve heyecanını yaşarlar.
Çocuklar cıvıl cıvıl, öğretmenler öğrencilerine ve arkadaşlarına kavuşmanın heyecanı içinde.
Okul müdürleri, belki haftalardır kusur olmaması için özenle yaptığı hazırlık çalışmalarının meyvesini almak ve takdir edilmenin hazzını yaşamanın cabası içinde olur o gün.
Hele hele Yeni Eğitim Öğretim Yılına başlama töreninin yapıldığı okuldaki heyecan ve telaş daha bir başkadır.
İlin Valisinin ve İl Milli Eğitim Müdürünün bulunduğu bu açılış törenlerinde güzel ve doğru bilgiler verme gayreti ve özverisi sergilemek için uğraş verir o okulun personeli.
Müdüründen hizmetlisine kadar pür dikkatlidirler tören sona erene kadar.
Son altı yıldır rahatsızlığıma fazla heyecan yaramadığı için gazeteci olarak ta gidemiyorum törenlere.
Emekli bir öğretmen ve Okul Müdürü olarak yıllardır davet eden de yok ya zaten.
Oysa bir emekliyi programa alarak bir konuşma ile anılarından bir veya birkaçını anlatmasını istemek ve o emekli eğitimciyi mutlu etmek düşünülmesi gereken bir vefa örneğidir bana göre.
29 Yıl görev yaptığım Öğretmenlikte 29.Emekli Öğretmen kimliğime ulaştım artık.Yani görev yaptığım süre ile emekli olduğum süre ayni oldu.
Onun için bu günleri görüp yaşamak herkese nasip olmaz.
Okul Müdürü olarak görev yaptığım iki Okulumda yapılan törenlerle ilgili gazeteci anılarımı da sizler ile bir kez daha paylaşmak isterim bu gün de.
Son olarak 2013 yılında 11 yıl Okul Müdürü olarak görev yaptığım Şükrüpaşa İlk Okulundaki törene katılmıştım hatırladığım kadarıyla…
Dile kolay 22 yıl önce emekli olup bıraktığınız okulunuzda törene iştirak ediyorsunuz.
Her ne kadar basın mensubu olarak bu törene iştirak etmiş olsam da bilhassa bu habere gitmeyi arzu ettiğim ve bu törende bulunmayı istediğim için oradaydım o gün.
Haber ekibimiz zaten oradaydı ama benim arzum 11 yıl emek verdiğim okulumun iç mekânlarını ve yapılan değişiklikler ile yenilikleri görmekti.
21 yıllık basın hayatımda emeklilikten sonra elbette bu tür programlara çok iştirak ettim.
Ama görev yaptığım okullardan Mithatpaşa İlköğretim Okulunda Rahmetli Vali Fahri Yücelin bir programına katılmıştım.
Özellikle beni davet etmişti.
Çünkü bir köşe yazımda; “Sayın Valim;Gazetecilerin yani bizlerinde aralarında bulunduğu birçok kuruluşa yardımlar yaparak paralar harcayacağınıza Okullarımıza eğitim öğretim ile ilgili araç gereçler alsanız daha iyi olacak” şeklindeki eleştirisel bir önerime cevap vermeyi düşünmüş olmalı ki, bu okulumuza yaptırmış olduğu Laboratuar ve Fen odası ile Bilgisayar odalarını görmemi istemişti.
Ve, şunu sormuştu; “şimdi olmuş mu Melih Hocam,sizin görev yaptığınız bu okul dahil 7 okulumuza ayni düzenlemeleri yaptık.Biz hem bunları yapıyoruz hem de tarihi eserlerimize sahip çıkılması amacıyla kurumlara evler tahsis ediyoruz.Her ikisini de birlikte yapmak güzel değil mi? “ demişti mavi gözleri ile gözlerimin içine bakarak.
“Hiç beğenmez miyim Sayın Valim” diyerek kendisine teşekkür etmiştim.
Edirne’mizde görev yapan birçok Valimiz bu tür tören ve toplantılarda program dışı bana ve rahmetli Beyazıt hocama eğitim öğretim ile ilgili sorular sorarlar ve bir anımızı dinlemek isterlerdi.
29 yıl devlet memurluğu terbiyesi ve disiplini almış bir gazeteci olarak buna çok dikkat ederim zaten.
Konuşma merakımdan değil elbette ama günün anlamına uygun olması bakımından Müdürlük yaptığım okulumda kendimi yabancı hissetmeme neden olan suskunluğum bitmiş olurdu en azından…
Onun için biraz alınganlık yaşamıştım o günde.
2021-2022 Eğitim Öğretim Yılının bir kez daha herkese hayırlı olmasını diliyorum.
Çocuklarımızın bizim geleceğimiz olduğunu hiçbir zaman hatırdan çıkarmamalıyız.
İyi dersler…
